بررسي مقايسه‌اي فاكتورهاي عملكردي، خون شناسي، متابوليت‌هاي خوني و بافت‌شناسي دستگاه گوارش جوجه‌هاي گوشتي نر متعاقب مصرف جيره‌هاي حاوي آلژينات و فلاووفسفوليپول

استفاده از افزودني‌ها در تغذيه طيور به عنوان يك راه حل در سلامت پرنده و بهره‌وري بيشتر از خوراك توسط آن محسوب مي‌شود. اين تحقيق به منظور بررسي عملكرد تيمارهاي آلژينات و آنتي‌بيوتيك در جيره جوجه‏هاي گوشتي نر بر عملكرد رشد، مولفه‎هاي ايمني خوني و بافت‌شناسي صورت پذيرفت. از 144 قطعه جوجه نر يكروزه راس (308) استفاده شد و جوجه‎ها در 3 تيمار و 4 تكرار و 12 جوجه در هر تكرار قرار گرفتند. تيمارهاي آزمايشي شامل: تيمار‌1) ‌جيره پايه بدون افزودني‌، تيمار2)‌ جيره پايه داراي 200 ميلي گرم در كيلوگرم آلژينات تيمار3) ‌جيره پايه داراي 200 ميلي‌گرم در كيلوگرم آنتي‌بيوتيك بودند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه افزايش وزن در دوره‌هاي 1 تا10، 10 تا 24 و 24 تا 42 روزگي تفاوتي نداشتند، تنها در كل دوره 1 تا 42 روزگي تفاوت معني‌داري بين تيمار شاهد و ساير تيمارها وجود داشت. ضريب تبديل خوراك در تمام دوره‌ها بين تيمارهاي مختلف تفاوت معني‌داري داشتند و بترتيب تيمار آلژينات، آنتي بيوتيك و شاهد بهترين عملكرد را داشتند. تفاوتي در فراسنجه‌هاي هماتولوژي و شمارش تفريقي گلبول‌هاي سفيد بين تيمارها مشاهده نشد. در مورد اجزاي لاشه مثل نسبت وزن لاشه، سينه، ساق، پشت، گردن، كعب ران و بال تفاوت معني‎داري وجود نداشت. تري‎گليسيريد در تيمار آلژينات بالاترين مقدار بود كه نسبت به تيمار آنتي‌بيوتيك با تفاوت معني‎داري همراه بود. در مولفه‎هاي پروتئين كل، كلسترول كل، LDLC، HDLC، VLDLC و گلوتاتيون پراكسيداز تفاوت معني‎داري مشاهده نشد. طول پرز، نسبت طول پرز به عمق كريپت و مولفه مساحت پرز دئودنوم و ژژنوم در تيمار آلژينات نسبت به ساير تيمارها بطور معني‌داري بالاتر بود. نشان داده شد استفاده از 200 ميلي‌گرم در كيلوگرم آلژينات نسبت به تيمار شاهد مي‌تواند تاثيرات مفيدي بر عملكرد بخصوص ضريب تبديل خوراك و بافت‌شناسي قسمت‌هاي مختلف روده مثل دئودنوم و ژژنوم داشته باشد.