بررسي ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي و آنتي‌اكسيداني چند نوع عسل و مقايسۀ اثر ضدميكروبي آنها بر اسينتوباكتر بوماني و انتروكوكوس فكاليس

امروزه عوارض متعددي ناشى از مصرف آنتي‌بيوتيك‌ها براي انسان ايجادشده و نيز باكتري‌ها نسبت به تعداد زيادي از آنها مقاوم شده‌اند. لذا توجه بسياري از پژوهشگران به داروهايى با منشأ طبيعى جلب شده است. هدف از اين پژوهش بررسي ويژگي‌هاي فيزيكوشيميايي و آنتي‌اكسيداني انواع عسل؛ شامل عسل‌هاي گياه كبود محصول بهار 1395 و بهار 1396، گياه پنج‌انگشت محصول بهار 1396 و گياهان پنبه و آفتاب‌گردان محصول پاييز 1396جمع‌آوري شده از نيشابور بر باكتري‌هاي اسينتوباكتر بوماني (PTCC:1797) و انتروكوكوس فكاليس (PTCC:1394) بود. همچنين مقايسۀ اثر ضدميكروبي اين عسل‌ها در غلظت‌هاي مختلف (10، 20، 50 و 70 درصد) بدون استفاده از آمپي‌سيلين و به‌همراه آمپي‌سيلين روي باكتري‌ها انجام شد. نتايج نشان داد تمامي عسل‌ها داراي كيفيت مناسبي بودند، هرچند عسل گياهان پنبه و آفتاب‌گردان كه نسبتاً تازه بود ازنظر خواص فيزيكوشيميايي به‌طور معني‌داري از ساير عسل‌ها بهتر است. به‌طوري‌كه داراي تركيبات فنولي، فعاليت آنتي‌اكسيداني، اسيديته، پرولين و وزن مخصوص بيشتر و داراي رطوبت كمتر و در كل كيفيت بهتري بود. طبق يافته‌ها تمامي عسل‌هاي موردبررسي خاصيت باكتريوستاتيك داشتند و افزايش غلظت محلول عسل‌ها باعث افزايش خاصيت ضدميكروبي آنها شد. همچنين مشخص شد با اضافه‌شدن آمپي‌سيلين به عسل‌ها مقدار تأثير ضدميكروبي آنها افزايش مي‌يابد. ازنظر خاصيت ضدميكروبي هم عسل پاييزۀ گياهان پنبه و آفتاب‌گردان در مقايسه با ساير عسل‌ها بيشترين تأثير را داشت. درنهايت نتيجه‌گيري مي‌شود استفاده از عسل و به‌ويژه عسل تازۀ گياهان پنبه و آفتاب‌گردان به‌همراه آمپي‌سيلين مي‌تواند در جلوگيري از رشد باكتري‌هاي اسينتوباكتر بوماني و انتروكوكوس فكاليس مؤثر باشد.