خصوصيات مكانيكي، رئولوژيكي و رهايشي ميكروژل‌هاي آلژيناتپروتئين آب‌پنير حاوي ريبوفلاوين و بيوتين

امروزه استفاده از ژل‌هاي با رفتاري شبيه مايع و به شكل سوسپانسيون‌هاي قابل جذب به‌عنوان حامل‌هاي مناسب براي تحويل دهاني يا گوارشي تركيبات زيست‌فعال و عطروطعم بسيار رايج گرديده است؛ در اين پژوهش ميكروكپسول آلژيناتپروتئين آب‌پنير حامل ويتامين توليدشده در پژوهش پيشين اين گروه تحقيقاتي، ازنظر خصوصيات مكانيكي، رئولوژيكي و انتشاري موردبررسي قرار گرفت تا بتوان آن را به‌عنوان يك ميكروحامل جديد معرفي نمود. نتايج اين تحقيق نشان داد كه متوسط اندازۀ ميكروكپسول به‌عنوان تابعي از روش امولسيون‌سازي (التراسوند يا هم‌زدن)، ميزان آلژينات (2 يا 4 درصد) و پروتئين آب‌پنير (6 يا 10 درصد) است و با افزايش غلظت آلژينات و پروتئين آب‌پنير و نيز با استفاده از روش التراسوند، ميكروكپسول كوچك‌تري توليد مي‌گردد. با افزايش زمان نگهداري، اندازۀ ذرات ميكروكپسول افزايش پيدا نمود ولي پايداري ريبوفلاوين و بيوتين طي 30 روز نگهداري در دماي 4 درجۀ سانتي‌گراد تغيير نكرد. با اعمال التراسوند از ميزان نرمي بافتي كاسته‌شده ولي ازطرف‌ديگر ميزان محافظت از تركيب ريزپوشاني‌شده افزايش پيدا نمود. نتايج اندازه‌گيري ويسكوزيته نشان‌دهندۀ رفتار سودوپلاستيك در اين ميكروژل‌ها بود. نتايج پيش‌بيني ضريب ديفوزيون نشان‌دهندۀ رهايش از نوع ديفوزيون بوده و اينكه اين ميكروكپسول براي محافظت عوامل زيست‌فعال در سيستم‌هاي گوارش قابل استفاده مي‌باشد.