تاثير درمان فراشناختي بر خودكارآمدي درد و ترس از پيشرفت بيماري در پرستاران مبتلا به سردردهاي ميگرني

Effect of Metacognitive Therapy on Self-efficacy of Pain and Fear of Disease Progression in Nurses with Migraine Headaches

زمينه و هدف: احساس خودكارآمدي پايين در مديريت درد و ترس از پيشرفت بيماري از مشكلاتي هستند كه لزوم دريافت خدمات روان‌شناختي به افراد مبتلا به سردردهاي ميگرني را ضروري مي‍نمايد. هدف پژوهش تعيين تاثير درمان فراشناختي بر خودكارآمدي درد و ترس از پيشرفت بيماري در پرستاران مبتلا به سردردهاي ميگرني انجام شد. روش‍ بررسي: پژوهش نيمه ­آزمايشي از نوع پيش‍آزمون - پس­آزمون با گروه گواه مي‍باشد. جامعه آماري اين پژوهش، كليه پرستاران مبتلا به ميگرن شهر تبريز سال 98-1397 بود. 30 نفر براساس ملاك‍هاي ICHD-3 و دريافت نمره بالاتر از يك انحراف‌معيار در پرسشنامه سنجش علايم سردرد ميگرن، تشخيص بيماري ميگرن را دريافت كرده بودند، بااستفاده از روش نمونه‍گيري هدفمند انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي ساده در گروه‍هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه‍ها پرسشنامه‍هاي خودكارآمدي درد نيكلاس (1989) و ترس از پيشرفت هرشباخ (2011) را به‌عنوان پيش‍آزمون و پس‍آزمون تكميل كردند.‌ درمان فراشناختي گروهي طي 10 جلسه 60 دقيقه‍اي در گروه آزمايش اعمال شد و گروه كنترل مداخله‍اي دريافت نكرد. داده‌ها بااستفاده از تحليل كواريانس چندمتغيره و تك‍متغيره در نرم‌افزار SPSS.23 تحليل شدند. يافته­ها: نتايج حاصل از تحليل كواريانس نشان داد درمان فراشناختي بر افزايش خودكارآمدي درد و كاهش ترس از پيشرفت بيماري در پرستاران مبتلا به سردردهاي ميگرني به صورت معناداري موثر مي‍باشد. نتيجه­گيري: با توجه به اينكه درمان فراشناختي در افزايش خودكارآمدي درد و كاهش ترس از پيشرفت بيماري پرستاران مبتلا به سردردهاي ميگرني تاثير دارد، از اين رو، آموزش اين رويكرد درماني به عنوان يك روش مداخله‍اي موثر در سطح بيمارستان‍ها توصيه مي‍شود.

Background & Aim: Feeling of low self-efficacy in management of pain and fear of disease progression are some of the problems that necessitates the need for psychological services for people with migraine headaches. Therefore, this study aimed to determine the effect of metacognitive therapy on the self-efficacy of pain and fear of disease progression in nurses with migraine headaches. Materials and Methods: This quasi-experimental research had a pretest-posttest design and a control group and was carried out all nurses with migraine in Tabriz, Iran during 2018-2019. In total, 30 individuals who were diagnosed with the disease based on ICHD-3 criteria and by receiving a score higher than standard deviation in the migraine headache symptom questionnaire were selected by purposive sampling and randomly assigned to experimental and control groups of 15 participants. The groups completed the pain self-efficacy questionnaire by Nicholas (1989) and fear of progression questionnaire by Herschbach (2011) as a pre-test and post-test. Group metacognitive therapy was performed in 10 sessions of 60 minutes (two sessions weekly for five weeks) in the experimental group while the control group received no intervention. Data analysis was performed in SPSS version 23 using multivariate and univariate covariance analysis. Results: According to the results of covariance analysis, the metacognitive therapy had a significant effect on the increase of self-efficacy of pain and reduce of fear of disease progression in nurses with migraine headaches. Conclusion: Considering that metacognitive therapy was effective in increasing the self-efficacy of pain and reducing the fear of progression in nurses with migraine headache, it is recommended that this therapeutic approach be considered as an effective interventional method at the hospital level.