تأثير انحراف فكر بر اضطراب بيماران حين سنگ‌شكني برون اندامي

The effect of thinking distraction on anxiety of patients during extracorporeal shock wave lithotripsy

زمينه و هدف: متداول­ترين روش درمان سنگ­هاي كليوي، سنگ‌شكني برون‌اندامي است. اكثر بيماران در طي اين پرويسجر دچار اضطراب مي‌شوند. توجه به اضطراب اين بيماران بر روند بهبودي آنان بسيار اثرگذار است لذا هدف از اين مطالعه، مقايسه بررسي تأثير انحراف­فكر بر سطح اضطراب بيماران تحت سنگ­شكني برون­اندامي بوده است. روش بررسي: اين مطالعه يك پژوهش كارآزمايي باليني است كه در سال 1397 بر روي 120بيمار كه جهت عمل سنگ‌شكني برون اندامي به بيمارستان آيت ا..كاشاني شهركرد مراجعه نمودند، انجام شد. بيماران به روش در دسترس وارد مطالعه شدند و به روش شبه تصادفي طبقه‌اي به دو گروه آزمون و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمون علاوه بر مراقبت روتين، حين عمل آواي طبيعت همراه با مناظر زيباي آن را دريافت كردند و گروه كنترل تنها مراقبت روتين دريافت كردند. ميزان اضطراب بيمار بر اساس پرسشنامه اشپيل برگر اندازه‌گيري شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آمار توصيفي و آزمون t و تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: ميانگين تغييرات نمره اضطراب در گروه دريافت‌كننده انحراف‌فكر، 98± 56/21- و در گروه كنترل 12/8± 21/5- بود كه بين گروه كنترل و گروه دريافت‌كننده‌ انحراف‌فكر از نظر تغييرات نمره اضطراب اختلاف معنادار بود(001/p=). نتيجه‌گيري: روش انحراف فكر در كاهش سطح اضطراب در بيماران تحت سنگ شكني برون‌اندامي مؤثر است و مي‌تواند در آينده در مديريت اضطراب اين بيماران مورد استفاده قرار گيرد.

Introduction: The aim of this study was to determine the effect of thinking distraction on the anxiety severity in patients undergoing extracorporeal shock wave lithotripsy in the ESWL department of Ayatollah Kashani hospital in Shahrekord. Methods: This is a clinical trial study that was conducted in 2018 in 120 patients referred to Ayatollah Keshāni Hospital in Shahrekord for the purpose of extracorporeal shock wave lithotripsy. Patients were selected through convenience sampling and divided into experimental and control groups in a quasi-random method. In addition to routine care, the test group received the natural sound of the event along with its beautiful scenery, and the control group received routine care only. The patient's anxiety was measured based on the Spielberger questionnaire. The collected data were analyzed using SPSS software, descriptive statistics and t test. Results: Mean anxiety score changes in distraction receiver group, - 21/56± 98 and in the control group was -5/21± 8/12. There was a significant difference (p = 0.001) between the control group and group receiving the thinking distraction . Conclusion: distraction method is effective in reducing anxiety in patients undergoing extracorporeal lithotripsy and can be used to manage pain in the future.