معرفي فلور، تنوع و پراكنش جغرافيايي علف‌هاي‌هرز پهنه‌هاي خرد اقليمي شهرستان اشتهارد طي سال‌هاي 97-1392

شناسايي علف‌هاي‌هرز مزارع، به عنوان اساسي‌ترين اقدام در مديريت علف‌هاي‌هرز محصولات زراعي محسوب مي‌شود. بر اساس سطح زير كشت و مساحت مزارع در شهرستان اشتهارد، طي پنج سال (در سال‌هاي 1392 و 1397)، با شمارش علف‌هاي‌هرز به تفكيك جنس وگونه در هر پهنه در نقاط نمونه‌برداري، شاخص‌هاي جمعيتي آن‌ها محاسبه شد. در هر پهنه، طول و عرض جغرافيايي و ارتفاع مكان مورد اندازه‌گيري از سطح دريا، توسط دستگاه GPS ثبت شد. نتايج نشان داد كه در شهرستان اشتهارد، 49 گونه علف‌هرز وجود دارد. فراوان‌ترين گونه‌هاي علف‌هاي‌هرز اين شهرستان به ترتيب غالبيت، اسفندك يا قيچ، جو وحشي، خارشتر، پيچك، علف‌شور، سلمه‌تره، ترشك، پنجه مرغي و جودره بودند. علاوه بر اين، مهم‌ترين علف‌هاي‌هرز شهرستان اشتهارد را چچم، گاو چاق‌كن (كاهوي وحشي)، تلخه، جغجغك، بومادران، تلخ‌بيان، توق تشكيل مي‌دادند. نكته قابل تأمل در اين آزمايش، افزايش غالبيت علف‌شور و جودره (11 و 9%)، طي پنج سال بود كه اين نگراني را به وجود مي‌آورد كه با توجه به اقليم و شرايط آب و خاك منطقه، اين دو علف‌هرز، مستعد تبديل شدن به علف‌هرز غالب منطقه مي‌باشند. گونه‌هاي نو ظهور از جمله خارلته (Cirsiumarvense)، كاتوس (Cynanchum acutum) و كاهوك (Lactuca scariola)، با وجود تراكم پايين ‌مي‌توانند تهديد جدي براي مزارع شهرستان به حساب آيند و پيش‌بيني مي‌شود در آينده، به مناطق مجاور هم گسترش يابند.