تحليل ادوار تفسيري امامان شيعه از رحلت پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم تا عصر امام باقر عليه السلام

با ارتحال پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم و صدور بخشنامة «منع نقل و نگارش و تدوين حديث» تا زماني كه اين بخشنامه رسماً در عصر امام باقر عليه السلام لغو گرديد، دستگاه حكومت به سياست ممانعت از نقل احاديث نبوي مي‌پرداخت. جريان تفسيري عامّه در واكنش به اين سياست، ضمن پرهيز از تدوين و يا نقل احاديث نبوي صلي الله عليه و آله وسلم، به توقّف در تفسير، تفسير برأي و گرايش به روايات اسرائيلي روي آورد. اين در حالي بود كه اهل بيت عليهم السلام به فراخور اقتضاي زمان، به مبارزه با سنّت‌ستيزي‌ها و بدعت‌گذاري‌ها پرداختند. رويارويي سنّت جهادگونة ائمه اطهار عليهم السلام با بدعت‌هاي زمان، به شكل‌گيري سلسله‌اي از ادوار تفسيري در تاريخ تفسير انجاميد كه از نهضت تفسيري در عصر علوي گرفته تا خفقان تفسيري در عصر حسنين عليها السلام و احياگري تفسيري در عصر امام سجاد عليه السلام و تعميق و ترويج تفسير در عصر امام باقر عليه السلام را شامل مي‌شوند.