بررسي شيوع عفونت‌هاي مرتبط با پورت و فاكتورهاي مستعد كننده در مبتلايان به سرطان‌هاي شايع زنان تحت شيمي‌درماني مراجعه‌كننده به مراكز آموزشي درماني شهر تبريز، 1394

مقدمه: عفونت محل پورت، يكي از عوارضي است كه مي‌تواند نتايج شيمي‌درماني و نياز به درمان‌هاي ديگر را تحت‌الشعاع قرار دهد. از اين رو محققين پيشنهاد مي‌كنند استفاده از اين روش با احتياط همراه باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي شيوع عفونت‌هاي مرتبط و فاكتورهاي مستعد‌كننده پورت در مبتلايان به سرطان‌هاي شايع زنان تحت شيمي درماني انجام شد. روش‌‌كار: اين مطالعه توصيفي مقطعي در سال 1396 بر روي 85 بيمار مبتلا به سرطان‌هاي شايع زنان و كانديد تعبيه پورت جهت شيمي‌درماني در بيمارستان‌هاي شهر تبريز انجام شد. علائم باليني و تست‌هاي آزمايشگاهي (اندازه‌گيري سطوح WBC و ESR) تأييد‌كننده عفونت محل پورت در چك ليست محقق ساخته ثبت شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 19) و آزمون تي مستقل انجام گرفت. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين مطالعه 13 بيمار پس از تعبيه پورت دچار عفونت محل پورت شدند كه بين متغير‌هاي تعداد جلسات شيمي درماني (0.002=p)، تعداد روزهاي استفاده از پورت (0.001=p) و تعداد روزهاي بستري در بيمارستان پس از تعبيه پورت (0.001=p) بين دو گروه داراي عفونت و بدون عفونت ارتباط معني‌داري مشاهده شد. نتيجه‌گيري: شيوع بالاي عفونت محل پورت (15%) در مطالعه حاضر مي‌تواند بر طول دوره شيمي درماني و اعتماد تيم درماني و بيماران لطمه وارد نمايد، از اين رو بهتر است به نتايج مطالعه حاضر در تصميم‌گيري جهت تعبيه پورت در شيمي درماني استناد نگردد. از طرفي ديگر اطلاع از ميزان عفونت مرتبط با پورت در مطالعه حاضر مي‌تواند سياست‌هاي بيمارستان و پزشكان جهت كنترل عفونت را تغيير داده و به سمت يافتن روش‌هاي استفاده بهينه سوق دهد.