قدرت پيشگويي كنندگي ابعاد الگوي ارتقاي سلامت پندر بر فعاليت هاي روزمره زندگي در بيماران فلج نخاعي در شهركرد

The Predictive Power of the Dimensions of the Pender Health Promotion Model on the Daily Life Activities in Patients with Spinal Cord Injury in Shahrekord, Iran

زمينه و هدف: فلج نخاعي يك رويداد حاد و ويران كننده است كه نتايج آن تغييرات مهم و دائمي را در زندگي افرادي كه فلج شده اند ايجاد مي كند. مطالعه حاضر به منظور تعيين قدرت پيشگويي كنندگي سازه هاي الگوي ارتقاي سلامت پندر در رابطه با انجام فعاليتهاي روزمره در بيماران فلج نخاعي در شهركرد در سال 1398 انجام شد. روش تحقيق: اين مطالعه توصيفي- تحليلي، بر روي 70 بيمار فلج نخاعي در سال 1398 در بيمارستانهاي آموزشي شهر شهركرد انجام شد. بيماران به روش سرشماري وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بررسي سازه هاي الگوي ارتقاي سلامت پندر و پرسشنامه استاندارد سنجش فعاليت روزانه بود. داده ها پس از ورود به نرم افزار21 SPSSبا كمك آزمونهاي آماري توصيفي و تحليلي تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين نمره ي ميزان فعاليت روزمره 50/4±03/10 و ميانگين نمره ارتقاي سلامت 19/24±46/127 بود . آزمون همبستگي پيرسون ارتباط معني داري را بين آيتم­هاي الگو ارتقاي سلامت پندر (رشد معنوي ، مسئوليت سلامت، فعاليت جسمي، تغذيه، ارتباط بين فردي ، مديريت استرس) و ميزان فعاليتهاي روزمره زندگي نشان داد(05/0 P<). بر اساس نتايج تحليل رگرســيون، قدرت پيشگويي كنندگي آيتم هاي الگو پندر 542/0 به دست آمد وقدرت پيشگويي كنندگي سازه بعد معنوي، قويتر از ساير ابعاد بود. نتيجه گيري :يافته­هاي اين پژوهش، نشاندهنده اين است كه انجام رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت در بيماران فلج نخاعي از سطحي متوسط برخوردار ميباشد و نقش بعد معنوي و سپس بعد مديريت استرس به عنوان قوي ترين پيشگويي كننده با انجام فعاليتهاي روزمره ارتباط دارد كه توصيه مي گردد با انجام مداخلات مبتني بر سبك زندگي ارتقادهنده سلامت در راستاي ارتقا فعاليت هاي روزمره در اين بيماران، جهت اين دو بعد از ميان ابعاد 6 گانه الگوي ارتقاي سلامت پندر برنامه ريزي دقيقتري انجام پذيرد. واژه هاي كليدي: الگوي ارتقاي سلامت پندر، فعاليت هاي روزمره زندگي ، بيماران فلج نخاعي

Background & Objective: Spinal cord injury is an acute, debilitating event, which leads to significant and permanent changes in the life of the patients. The present study aimed to determine the predictive power of the dimensions of the Pender health promotion model in relation to the daily activities of patients with spinal cord injury in Shahrekord, Iran in 2019. Materials and Methods: This descriptive-analytical study was conducted on 70 patients with spinal cord injury in the teaching hospitals of Shahrekord in 2019. The patients were selected via census sampling. Data were collected using a researcher-made questionnaire based on the constructs of the Pender model and a standard questionnaire of daily activity measurement. Data analysis was performed in SPSS version 21 using descriptive and analytical statistics. Results: The mean scores of daily activity and health promotion were 10.03±4.50 and 127.46±24.19, respectively. The results of the Pearson correlation-coefficient test indicated significant associations between daily activities and the constructs of the Pender health promotion model, including spiritual growth, health responsibility, physical activity, nutritional status, interpersonal relations, and stress management (P<0.05). In addition, the results of the regression analysis indicated the predictive power of the Pender pattern items to be 0.542, while the predictive power of the spiritual growth dimension was higher than the other dimensions. Conclusion: According to the results, the level of health promotion behaviors in the patients with spinal cord injury was moderate, and the spiritual growth and stress management dimensions were the strongest predictors of daily activities. Therefore, it is recommended that interventions based on health promotion lifestyle be implemented in order to enhance the daily activities of these patients, with the main focus on planning on these two dimensions through the six constructs of the Pender health promotion model.