تاثير آموزش درس زبان عمومي طبق سرفصل مصوب بر انگيزش - نگرش و خودكارآمدي يادگيري زبان انگليسي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بيرجند

The Effects of Syllabus-based General English Language Teaching on Learning English Language Motivation, Attitude and Self-efficacy in Students of Birjand University of Medical Sciences

يكي از هدف هاي يادگيري زبان انگليسي، ايجاد ارتباط با ديگران است. اما با وجود اين كه دانشجويان ايراني طي سال هاي متوالي به يادگيري زبان مي پردازند، تعداد كمي از آنان موفق مي شوند، در زبان انگليسي مهارت نسبي كسب كنند. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير آموزش زبان انگليسي عمومي طبق سرفصل مصوب بر انگيزش نگرش و خودكارآمدي زبان انگليسي دانشجويان انجام شده است.روش تحقيق: روش پژوهش تركيبي و از نوع تبييني است. از بين 202 نفر از دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي بيرجند كه درس زبان عمومي را انتخاب كرده بودند، تعداد 30 نفر (از رشته پزشكي) به عنوان نمونه و به روش دردسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه انگيزش نگرش يادگيري زبان خارجي گاردنر فرم كوتاه و پرسشنامه خودكارآمدي در يادگيري زبان انگليسي وانگ جمع آوري شد. تحليل كمي با t زوجي و تحليل داده هاي كيفي به شيوه تحليل محتواي كيفي و تفسيري بر اساس مدل هايدگر، شامل سه مرحله كدگذاري باز، متمركز و محوري انجام شد.يافته ها: نتايج حاصل از داده هاي كمي نشان داد كه درس زبان عمومي بر انگيزش نگرش و خودكارآمدي زبان انگليسي دانشجويان تاثيري نداشته است. تحليل داده هاي كيفي نيز نشان داد كه درمجموع دانشجويان بر اين باور بودند كه درس زبان عمومي بر انگيزش نگرش و خودكارآمدي زبان انگليسي آنان موثر نبوده است.نتيجه گيري: با توجه به نتايج به نظر مي رسد روش تدريس، طراحي و برنامه ريزي درس زبان انگليسي و روش هاي ارزشيابي و اجراي آن به تغييري اساسي نياز دارد. با توجه به نقش كليدي استاد، توجه به توانمند سازي اساتيد درس زبان ضرورت مي يابد.

One of the goals of learning the English language is communication with others. But despite the fact that Iranian students have been learning languages for many years, few are successful in acquiring relative skills in the English language. The aim of the present study is to investigate the effects of syllabus-based English language teaching on students’ English language motivation, attitude and selfefficacy. Method: This study is conducted using an exploratory mixed methods approach. Of the students of Birjand University of Medical Sciences who selected general language course, thirty medical students were selected through convenience sampling. Data was gathered using Gardner's questionnaire on attitude and motivation in learning English and Wang’s questionnaire on self-efficacy in learning English. The quantitative analysis was done through paired t and the qualitative analysis was performed via qualitative and interpretive content analysis based on Heidegger’s model including three steps of open, centralized, and axial coding steps. Results: The results obtained from the quantitative data showed that the general English course has no effect on students’ English language motivation, attitude and self-efficacy. analyzing the qualitative data revealed that students overall believed that the general English course has not any effect on English language motivation, attitude, and self-efficacy. Conclusion: According to the results, it seems that the teaching methods, design and planning of the English language course and the methods of evaluation and implementation of it require a fundamental change. Considering the key role of the professor, attention to the ability of the professors of the English language course is necessary.