بررسي آگاهي، نگرش و عملكرد پزشكان متخصص غير روانپزشك نسبت به درمان‌هاي دارويي روانپزشكي، شهر زاهدان، سال 1396

A Survey on the Knowledge, Attitude and Practice of Non-Psychiatric Specialist Doctors on Psychiatric Treatments in Zahedan City, 1396

مقدمه اانگ زدن به بيماران رواني يكي از مشلات بزرگ آنها ميباشد كه تشخيص و درمان به‌موقع اين بيماران را دچار چالش و محدوديت مي‌كند. بنابراين بررسي نگرش و آگاهي و عملكرد پزشكان متخصص غير روانپزشك در زمينه درمان‌هاي روانپزشكي، به‌عنوان اولين سطح مراجعه بيماران از اهميت به سزايي برخوردار مي‌باشد. روش كار مطالعه حاضر از نوع توصيفي مقطعي مي باشد. حجم نمونه به‌صورت سرشماري و شامل تمامي متخصصين غير روانپزشك كلينيكال شهر زاهدان در سال 1396 بود. روش گردآوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ارزيابي آگاهي، نگرش و رفتار بود. براي تجزيه ‌و تحليل آماري اطلاعات گردآوري‌شده از آزمونهاي كاي دو ( K2) و T استفاده شد. نتايج تعداد 100 نفراز متخصصين باليني غير روانپزشك در دو گروه داخلي و جراحي در اين پژوهش مشاركت داشتند. ميانگين نمره‌ي سطح آگاهي نسبت به درمان‌هاي دارويي روانپزشكي 42 بوده است (در محدوده‌ي خوب)، ميانگين نمره‌ي سطح نگرش 27 بوده است (در محدوده‌ي نگرش مثبت)، ميانگين نمره‌ي نوع عملكرد 24 بوده است (در محدوده‌ي عملكرد خوب). تفاوتي ازنظر نوع تخصص، سن و جنس آزمودني‌ها و مدت‌زمان فعاليت باليني در نتايج به دست نيامد. فقط ازنظر عضويت يا عدم عضويت هيئت‌علمي دانشگاه تفاوت معني‌داري نشان داد (P<0/05) كه در گروه اعضاي هيئت‌علمي از نمرات بالاتري در زمينه آگاهي، نگرش و رفتار نسبت به درمان‌هاي روانپزشكي حاصل شد. نتيجه‌گيري پزشكان متخصص غير روانپزشك درمجموع از سطح آگاهي، نگرش و عملكرد خوبي نسبت به درمان‌هاي دارويي روانپزشكي برخوردارند و سطح آگاهي اعضاي هيئت‌علمي بالاتر از ساير شركت‌كنندگان بوده است. لزوم گسترش برنامه‌هاي بازآموزي بيشتر احساس مي‌شود.

Abstract Intruduction: One of the main problems for psychiatric patients is their stigmatization, Which challenges and limits the timely diagnosis and treatment of mental patients. Therefore, the attitude, knowledge and practice of non-psychiatric practitioners in the field of psychiatric treatment is very important as the first level of referral to patients. Materials and Methods: This study was a cross-sectional and descriptive study. The sample size was counted and consisted of all non-psychiatric clinicians of Zahedan in 1396. The data collection method was a researchermade questionnaire assessing knowledge, attitude and behavior. Statistical analysis of the collected data was done using random variables (K2) and T tests. Results:A total of 100 non-psychiatric clinicians participated in two groups of internal and surgical wards. The mean score of knowledge level was 42 (in the good range), the mean score of the attitude level was 27 (in the positive attitude range), and the mean score of the type of performance was 24 (within the good performance range). There was no difference in the type of specialty, age, gender, and duration of clinical activity in the results. Only in terms of membership or non-membership of university faculty showed a significant difference (P<0/05), in faculty members, higher scores were obtained in terms of awareness, attitude and behavior toward psychiatric treatments. Conclusion: Non-psychiatric practitioners hade a high level of knowledge, attitude and good practice in psychiatric therapies. The level of knowledge of faculty members was higher than other participants. The necessity of expanding psychiatric treatment programs was felt.