تأثير وضعيت زانويي - سينه اي بر چرخش نمايش بريچ به سفاليك در زنان باردار: كارآزمايي باليني تصادفي‌سازي شده

مقدمه: نمايش بريچ، يكي از نمايش‌هاي غيرطبيعي شايع جنين در زمان ترم است و در اكثر موارد، زايمان به روش سزارين انجام مي شود. تكنيك‌هاي وضعيت گيري، يكي از روش‌هايي است كه براي چرخش نمايش بريچ به سفاليك مطرح شده است. مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير وضعيت زانويي سينه اي بر چرخش نمايش بريچ به سفاليك در زنان باردار انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده در سال 96-1395 بر روي 84 زن باردار با نمايش بريچ و سن حاملگي 3634 هفته مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي درماني شهر مشهد انجام شد. افراد به‌روش تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. گروه مداخله علاوه بر مراقبت معمول دوران بارداري، به‌مدت 10 روز و هر روز 3 مرتبه و به‌مدت ۱۵۱۰ دقيقه در وضعيت زانويي سينه اي قرار گرفتند و در گروه كنترل، مراقبت معمول انجام شد. ابزار گردآوري داده ها، فرم اطلاعات فردي مامايي، ثبت قرارگيري مادر در وضعيت زانويي سينه اي و فرم پيگيري بود. نمايش جنين بلافاصله بعد از مداخله و در زمان زايمان در هر دو گروه بررسي شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 23) و آزمون‌هاي آماري تي مستقل، كاي دو، تست دقيق فيشر، من‌ويتني و رگرسيون لجستيك انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج رگرسيون لوجستيك، مادران گروه مداخله بلافاصله بعد از مداخله 3.8 برابر زنان گروه كنترل شانس تبديل نمايش جنين به سفاليك را داشتند (16467.415/1 با فاصله اطمينان، 3.8=OR، 0.01=p)، همچنين اين شانس در زمان زايمان برابر 3.43 بود (10.745 1.095 با فاصله اطمينان، 3.43=OR، 0.034=p). نتيجه‌گيري: قرارگيري مادر در وضعيت زانويي سينه اي، مي‌تواند سبب چرخش نمايش بريچ به سفاليك گردد، لذا استفاده از اين وضعيت براي مادران واجد شرايط در كنار ساير مراقبت هاي بارداري در مراكز بهداشتي درماني پيشنهاد مي گردد.