بررسي ارتباط اختلالات خواب در ماه آخر بارداري با طول مدت ليبر و نوع زايمان در زنان باردار مراجعه كننده به بيمارستان طالقاني آبادان در سال 1396

مقدمه: اختلال در خواب علاوه بر داشتن عواقب فيزيكي و رواني براي زنان باردار، ممكن است بر روي طول مدت ليبر و نوع زايمان آنها تأثير گذار باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط اختلالات خواب در ماه آخر بارداري با طول مدت ليبر و نوع زايمان انجام گرفت.روش‌كار: اين مطالعه توصيفي در سال 1396 بر روي 147 نفر از زنان باردار مراجعه‌كننده به زايشگاه بيمارستان آيت‌الله طالقاني آبادان انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها متشكل از دو بخش اطلاعات جمعيت‌شناختي و بارداري مادر و پرسشنامه استاندارد كيفيت خواب پيتزبورگ (PSQI) بود. متغير‌هاي مورد مطالعه شامل: طول ليبر، نوع زايمان و كيفيت خواب بود. داده‌ها طي 3 ماه گردآوري شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 18) و آزمون‌هاي كاي دو، تي مستقل و آناليز واريانس دوطرفه انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: ميانگين نمره كيفيت خواب زنان باردار 4.2±8.86 و ميانگين طول مدت ليبر 2.1±3.53 ساعت بود. 47 نفر (64.5%) از زناني كه سزارين شدند، داراي اختلال خواب بودند، اين درحالي است كه اختلال خواب در زنان با زايمان طبيعي تنها در 26 نفر (35.5%) مشاهده شد. همچنين 74 نفر (50.3%) زايمان طبيعي و 73 نفر (49.7%) زايمان سزارين داشتند. ميانگين طول مدت ليبر در زناني كه اختلال خواب داشتند، به‌طور معني‌داري بيشتر از افراد بدون اختلال خواب بود (0.04=p). همچنين ميزان زايمان طبيعي نيز به‌طور معني‌داري در زنان بدون اختلال خواب بيشتر بود (P 0.0001). نتيجه‌گيري: بين شيوع اختلالات خواب در دوران بارداري و افزايش طول مدت ليبر ارتباط آماري معني‌داري وجود دارد و شيوع سزارين در زنان داراي اختلالات خواب بيشتر است.