بررسي ارتباط سطح سرمي ويتامين D با ميزان بقاي دو ساله عاري از بيماري سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان، از ديرباز يكي از معضلات باليني و شايع در بين زنان بوده است. با توجه به شايع بودن كمبود مزمن ويتامين D در اكثر زنان ايراني، مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط ميزان سرمي ويتامين D با بقاي دو ساله بدون پيشامدهايي چون متاستاز و مرگ در مبتلايان به سرطان پستان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي گذشته‌نگر طي سال‌هاي 961391 بر روي 360 بيمار مبتلا به سرطان پستان غيرمتاستاتيك انجام گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها چك ليست بود. سطوح سرمي ويتامين D در بدو تشخيص سرطان پستان، قبل از شروع درمان غير جراحي (راديوانكولوژي) اندازه‌گيري شد و تأثير ميزان ويتامين D روي بقاي دو ساله بدون پيشامد در افراد با كمبود يا ميزان نرمال ويتامين D مقايسه شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمون‌هاي كاپلان ماير و لگ رتبه‌اي و كاي اسكوئر انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته ها: در مطالعه حاضر بقاي دو ساله بدون پيشامد 91.3% بود. در بقاي دو ساله بدون پيشامد بين افراد داراي سطوح سرمي طبيعي ويتامين D و افراد داراي كمبود ويتامين D تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (0.313=p)، هر چند مدت بقاي افراد با سطوح سرمي طبيعي ويتامين D بالاتر بود، ولي اين اختلاف از نظر آماري معني‌دار نبود (P 0/05). نتيجه گيري: هرچند نتايج پژوهش حاكي از ارتباط معنادار در تأثير ميزان ويتامين D روي بقاي عاري از پيشامد نبود، ولي تعداد موارد پروگنوز خوب در بيماران با سطوح سرمي طبيعي بيشتر از موارد با سطوح پايين بود كه ارزش باليني خود را دارا است.