بررسي ارتباط ميزان آلفافتوپروتئين، آلكالن فسفاتاز و فريتين مايع آمنيوتيك سه ماهه دوم حاملگي با زايمان

مقدمه: زايمان زودرس، يكي از عارضه‌هاي مهم بارداري است كه تأثير بسزايي در سلامت و مرگ‌و‌مير نوزادان دارد، لذا پيش بيني و تشخيص زودهنگام آن از اهميت بسيار زيادي برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط ميزان آلفافتوپروتئين، آلكالن فسفاتاز و فريتين مايع آمنيوتيك سه ماهه دوم حاملگي و زايمان پره ترم انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي تحليلي در بازه زماني شهريور سال 1393 تا بهمن ماه 1394 بر روي 60 نفر از افرادي كه به‌دليل غربالگري مثبت سه ماهه اول، بين هفته‌هاي 2015 (ميانگين 17 هفته) آمنيوسنتز شده بودند؛ انجام شد. ميزان آلفافتوپروتئين، آلكالن فسفاتاز و فرتين نمونه‌هاي فريز شده 40 نفر با زايمان ترم و 20 نفر با زايمان پره‌ترم با روش اسپكتروفتومتري و الايزا مورد آزمايش قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 22) و آزمون‌هاي تي و كاي دو انجام گرفت. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين ميزان آلفافتوپروتئين در زايمان ترم 96.44±382.14 و در زايمان پره‌ترم 122.83±547.47 نانوگرم بر ميلي‌ليتر، ميزان آلكالن فسفاتاز در زنان ترم 13.01±27.35 و در زنان پره‌ترم 15.51±74.45 يونيت بر ليتر و ميزان فريتين زايمان ترم 96.44±382.14 و در زايمان پره‌ترم 122.83±547.47 نانوگرم بر ميلي‌ليتر بود كهميزان هر سه نشانگر در زايمان پره‌ترم نسبت به زايمان ترم به‌طور معناداري بالاتر بود (P 0.001). نتيجه‌گيري: بين ميزان آلفافتوپروتئين، آلكالن فسفاتاز و فريتين مايع آمنيون و زايمان پره ترم، ارتباط مثبت و معني‌داري وجود دارد كه ممكن است به درك ما از پاتوفيزيولوژي زايمان زودرس كمك كند. با توجه به نتايج به‌‌دست آمده توصيه مي‌شود تحقيقات ديگري با تعداد نمونه بيشتر نيز صورت گيرد.