ارزيابي سونوگرافيك ضخامت و الگوهاي آندومتر در بارداري اكتوپيك: يك چشم‌انداز جديد

مقدمه: حاملگي نابجا عارضه‌اي است كه در سه ماهه نخست بارداري رخ مي‌دهد و سبب مرگ‌و‌مير و ناتواني گسترده‌اي مي‌گردد. تشخيص و درمان به هنگام اين نوع حاملگي ممكن است در پيشگيري و كاهش عوارض ناشي از آن مفيد واقع شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي ضخامت و الگوهاي سونوگرافيك آندومتر در حاملگي نابجا انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مورد شاهدي در سال 961395 بر روي 179 نفر از بيماران (91 نفر با افزايش نرمال سريال HCGβ و تشخيص حاملگي طبيعي و 88 نفر با افزايش غير‌نرمال سريال HCGβ و تشخيص حاملگي نابجا) با نتيجه حاملگي مثبت و خونريزي واژينال با يا بدون درد شكمي در سه ماهه نخست بارداري در بيمارستان آموزشي درماني الزهراء شهرستان رشت ‌انجام شد. افراد جهت رد حاملگي خارج رحمي با درخواست متخصص زنان و زايمان تحت سونوگرافي واژينال قرار گرفتند. ضخامت و الگوي آندومتر در اين افراد مورد ارزيابي قرار گرفت. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 17) و آزمون‌هاي تي دانشجويي و كاي اسكوئر انجام گرفت. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: الگوي آندومتر در گروه حاملگي طبيعي و حاملگي نابجا، از نوع هيپراكوي هموژن، هيپراكوي هتروژن و سه لايه‌اي بود كه بر اساس نتايج آزمون تيدانشجويي، تفاوت معناداري بين الگوي سونوگرافيك آندومتر در دو گروه مورد بررسي مشاهده نشد ( 0.05 p). ميانگين ضخامت آندومتر در گروه حاملگي طبيعي 3.1±14.8 ميلي‌متر و در گروه حاملگي نابجا 4.9±8.2 ميلي‌متر بود كه اين ضخامت در گروه حاملگي طبيعي به‌طور معناداري بيشتر از گروه حاملگي نابجا بود (0.0001 p). نتيجه‌گيري: استفاده از ضخامت آندومتر ممكن است به‌عنوان يك فاكتور تشخيصي در حاملگي نابجا كمك كننده باشد. استفاده از الگوي سونوگرافيك آندومتر، ارزش تشخيصي پاييني در افتراق حاملگي نابجا از حاملگي طبيعي دارد.