مقايسه اثر كپسول خوراكي آنغوزه با قرص خوراكي مترونيدازول بر بهبود علائم باليني عفونت توسط تريكوموناس واژيناليس: يك كارآزمايي باليني كنترل شده

مقدمه: واژﻳﻨﻴﺖ، ﻳﻚ اﺻﻄﻼح ﻛﻠﻲ ﺑﺮاي اﺧﺘﻼﻻت واژن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻋﻔﻮﻧﺖ، اﻟﺘﻬﺎب ﻳﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻓﻠﻮر ﻃﺒﻴﻌﻲ واژن ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآيد. تريكوموناس واژيناليس سومين علت شايع واژينيت است. اثرات ضد باكتريايي، ضد قارچي و ضد تريكومونايي گياه آنغوزه در مطالعات آزمايشگاهي و درون‌تني نشان داده شده است. مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثر كپسول خوراكي آنغوزه با قرص خوراكي مترونيدازول بر بهبود علائم باليني عفونت تريكوموناس واژيناليس انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1398 بر روي 70 زن غيرباردار مراجعه كرده به كلينيك‌هاي زنان بيمارستان‌هاي امام رضا (ع) و ام‌البنين (س) به‌علت علائم عفونت واژينال انجام شد. افراد در دو گروه آنغوزه و مترونيدازول قرار گرفتند. عفونت تريكوموناس واژيناليس به‌وسيله آزمايش اسمير مرطوب تشخيص داده شد. كپسول خوراكي آنغوزه به‌مدت 7 شب براي گروه آنغوزه و قرص خوراكي مترونيدازول براي گروه دوم تجويز گرديد. جهت گردآوري داده ها از فرم هاي مشاهده و مصاحبه استفاده گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 20) و آزمون هاي تي زوجي و مستقل، كاي دو، من‌ويتني، مك نمار و آزمون ويلكاكسون انجام گرفت. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها:در مطالعه حاضربهبود علائم باليني در گروه آنغوزه 100% و در گروه قرص خوراكي مترونيدازول 40% بود (0.001 p). 14 نفر (40.0%) از افراد گروه قرص مترونيدازول عارضه دارويي داشتند كه عمدتاً شامل اختلالات گوارشي (54.3%) و تهوع (45.7%) بود، ولي در گروه كپسول آنغوزه هيچ‌كدام از واحدهاي پژوهش عارضه دارويي نداشتند (0.001 p). همچنين در گروه قرص مترونيدازول 19 نفر (54.3%) و در گروه كپسول آنغوزه تمام 35 نفر (100.0%) به استفاده مجدد از دارو يا توصيه مصرف آن به اطرافيان پاسخ مثبت دادند (0.001 p). نتيجه‌گيري: درصد بهبود علائم باليني كپسول خوراكي آنغوزه نسبت به قرص خوراكي مترونيدازول بيشتر است. بنابراين در صورت مطالعات بيشتر، مي‌توان آنغوزه را جايگزين مترونيدازول براي بهبود علائم باليني عفونت تريكوموناس واژيناليس كرد.