بررسي اثربخشي معنويت درماني گروهي بر تنظيم شناختي هيجان در زنان مبتلا به سرطان پستان

Evaluate the effectiveness of therapy on cognitive emotion regulation spirituality in women with breast cancer

مقدمه اين پژوهش كه با هدف بررسي تاثير معنويت درماني گروهي بر تنظيم شناختي هيجان و تاب آوري در زنان داراي سرطان پستان انجام گرفت. روش كار مطالعهاي شبه تجربي است كه بر اساس طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل انجام شده است. جامعه آماري اين تحقيق را كليه بيماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به بيمارستان طالقاني تهران در سال 1395 تشكيل مي دادند. از اين جامعه 24 نفر انتخاب شده و در دو گروه 12 نفره (آزمايش و كنترل)، انتساب شدند. سپس گروه آزمايش به مدت 12 هفته، به صورت هفتهاي يك جلسه 60 الي 90 دقيقهاي وارد اين درمان شدند. پروتكل درماني، معنويت درماني گروهي مطرح شده توسط ريچاردز و برگين (2005) بود. قبل و بعد از 12 جلسه درمان گروهي، هر دو گروه به وسيله ابزارهاي پژوهش آزمون شدند. ابزارهاي اندازه گيري شامل مصاحبه باليني ساختار يافته براي اختلالات محور I وII و DSM- IV، پرسشنامه تاب آوري كنر و ديويسون (CD-RISC، 2003)، و پرسشنامه نظم جويي شناختي هيجان (CER) بود. براي تجزيه و تحليل دادههاي گردآوري شده، از روش تحليل كواريانس يك طرفه و چند متغيري استفاده شد. نتايج نتايج نشان داد گروه درماني معنوي، موجب افزايش تنظيم شناختي هيجان در گروه آزمايش شده بود. نتيجه گيري از بين مؤلفه هاي تنظيم شناختي هيجان، مؤلفههاي ملامت خويشتن، نشخوارگري، فاجعه سازي، ملامت ديگران، در گروه آزمايش، كاهش يافته بود، و مؤلفههاي پذيرش، تمركز مجدد مثبت، تمركز مجدد بر برنامه­ريزي، ارزيابي مجدد مثبت، ديدگاه گيري، در گروه آزمايش، افزايش يافته بود.

Introduction:Breast cancer is a disease that may have a potential impact on the daily lives of women, including their physical and social activities, which contribute to a number of factors, and the recognition of these factors can be effective in the treatment of baldness. This research that aimed to investigate the effect of group therapeutic spirituality on cognitive regulation of excitement and toleration in women with breast cancer, Metod:is a quasi-experimental study that has been done on the basis of pre-test and post-test scheme with the control group. The statistical society of this research was comprised of all the patients with breast cancer who were in Taleghani Hospital of Tehran in 1395. 24 patients were selected out of this society and divided into two groups that each group had 12 members (experimental and control). Then the experimental group was interred to this therapy for 12 weeks, one 60 to 90 minutes session each week. The group therapeutic spirituality that was discussed by Richards and Bergin (2005) was the therapeutic protocol. Both groups were tested using research tools before and after the 12th session of group therapy. Measurement tools included organized clinical interview for I and II and DSM- IV axis disorders, Kumar and Davison toleration questionnaire (CD-RISC, 2003) and excitement cognitive regulation questionnaire (CER). The multivariate and one-way covariance method was used to analyze the collected data. finding:The results showed that the spiritual therapy group was caused to increase of excitement cognitive coclusion:regulation in the experimental group. Among excitement cognitive regulation components, self-blame, rumination, catastrophizing and blaming others were reduced in the experimental group and acceptance, positive refocusing, refocus on planning, positive reappraisal and view making was increased in the experimental group.