عنوان مقاله :
تاثير هشت هفته تمرين تناوبي هوازي با شدت فزآينده بر ميزان فاكتور رشد شبه انسوليني (igf-1) و مقاومت به انسولين در زنان ميانسال ديابتي نوع دو
عنوان به زبان ديگر :
Effect of eight weeks aerobic periodic training with increasing intensity on insulin-like growth factor (IGF-1) and insulin resistance in middle-aged women with type 2 diabetes
پديد آورندگان :
مباركي آمنه دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزش , حجازي محمود دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزش , رمضان‌پور محمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - دانشكده تربيت بدني - گروه فيزيولوژي ورزش
كليدواژه :
تمرينات تناوبي , فاكتور رشد شبه‌انسولين , مقاومت به انسولين
چكيده فارسي :
ديابت نوع دوم در زنان ميانسال به علت فرآيند يائسگي، كاهش متابوليسم بدن و افزايش بافت چربي شيوع بيشتري دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير هشت هفته تمرين تناوبي بر ميزان فاكتور رشد شبه انسولين (igf-1) و مقاومت به انسولين در زنان ميانسال ديابتي نوع دو بود.روش تحقيق: در مطالعه تجربي حاضر، 30 نفر زن ميانسال مبتلا به ديابت نوع دوم، به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه 15نفره تمرين اينتروال و كنترل تقسيم شدند. گروه تمرين به مدّت 8هفته، تمرينات اينتروال شامل آزمون استورر ديويس را بر روي دوچرخه كارسنج مونارك با شدّت فزآينده انجام دادند؛ به گونه اي كه افراد مورد مطالعه تمرينات را در هفته اول با 65درصد حداكثر توان خود و در هفته هشتم با 80درصد حداكثر توان خود انجام دادند. گروه كنترل در اين مدت در هيچ برنامه ورزشي منظمي شركت نداشتند. براي تمام افراد مورد مطالعه، نمايه توده بدني، هورمون igf-1 و مقاومت به انسولين از فرمول homa-ir اندازه گيري شد. براي مقايسه داده هاي پيش آزمون و پس آزمون در هر گروه و بين گروه ها، از آزمون تي زوجي و تي مستقل استفاده گرديد.يافته ها: هشت هفته تمرين، افزايش معني داري در فاكتور شبه انسوليني و كاهش معني دار مقاومت انسوليني گروه اينتروال داشت (p≤0/001). اين تغييرات در مقايسه با گروه كنترل هم تفاوت معني داري را نشان دادند.نتيجه گيري: تمرينات اينتروال هوازي با شدت بالا احتمالاً با كمك تاثير بر سطوح هورموني مي تواند موجب بهبود وضعيت افراد ميانسال مبتلا به ديابت نوع دو گردد.
چكيده لاتين :
Type 2 diabetes is more prevalent in middle-aged women due to menopause,
decreased body metabolism, and increased fat tissue. The purpose of this study was to investigate the effect
of eight weeks aerobic periodic training with increasing intensity on insulin-like growth factor (IGF-1) and
insulin resistance in middle-aged women with type 2 diabetes.
Materials and Methods: In this experimental study, 30 middle-aged women with type 2 diabetes were
selected through targeted sampling and randomly divided into two groups of 15 Interval training and control
groups. The training group performed for 8 weeks an intensive training session on the Davis test on the
monocular bicycle, So that in the first week, the subjects performed their exercises with 65% of their
maximum strength and in the eighth week with 80% of their maximum strength. During this period, the
control group did not participate in any kind of sports activities. For all subjects, body mass index, IGF-1
hormones and insulin resistance were measured using the HOMA-IR formula. To compare pre-test and posttest
data in each group and between groups, t-test and independent t-test were used.
Results: Eight weeks of training had a significant increase in insulin-like factors and a significant decrease
in insulin resistance in the experimental group (P≤0.001). These changes also showed a significant difference
in comparison with the control group.
Conclusion: High-intensity aerobic interval training through the effect on hormonal levels can be effective
in improving the status of people with type 2 diabetes.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بيرجند
