مديريت پسماندهاي بيمارستاني در استان مازندران با تاكيد بر پسماندهاي ژنوتوكسيك

زمينه و هدف: پسماندهاي بيمارستاني با محتواي زباله هاي عفوني، پاتولوژيك، اشياي تيز و برنده، زباله هاي دارويي و ضايعات ژنوتوكسيك در زمره پسماندهاي خطرناك قرار دارند. در اين ميان پسماندهاي ژنوتوكسيك اثرات بسيار مخرب موتاژنيك و تراتوژنيك براي انسان دارند. پسماندهاي ژنوتوكسيك به داروهاي سايتوتوكسيك، شيميايي و راديواكتيو، كه در درمان سرطان و يا درمان پيوند اعضا به كار مي روند، اطلاق مي شوند. هدف از اين مطالعه بررسي مديريت پسماندهاي بيمارستاني در استان مازندران با تاكيد بر پسماندهاي ژنوتوكسيك است. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي-مقطعي در 35 بيمارستان دولتي و تامين اجتماعي استان مازندران در سال 1396 انجام گرفت. در اين تحقيق كميت و كيفيت پسماندهاي بيمارستاني و ژنوتوكسيك و نحوه مديريت آنها، از طريق تكميل پرسشنامه هاي تخصصي مطالعه شد. جهت ارزيابي وضعيت موجود اطلاعات به دست آمده در نرم افزار Excel پردازش و تحليل گرديد.يافته ها: ميانگين سرانه پسماند به ازاي هر تخت فعال بيمارستاني برابر kg 3/51 بود. اين سرانه براي پسماند عادي 2/2، عفوني 1/24، ژنوتوكسيك، شيميايي و دارويي kg 0/1 برآورد شد. ميانگين شاخص مديريت پسماندهاي بيمارستاني در استان مازندران حدود 84 از 100 است، كه نشان دهنده وضعيت خوب مديريت اين پسماندها بود. مديريت پسماندهاي ژنوتوكسيك در 7 بيمارستان تخصصي شيمي درماني حدود 64 از 100 بود، كه نشان دهنده وضعيت متوسط مديريت اين پسماندها بود. در 28 بيمارستان فاقد بخش شيمي درماني شاخص مديريت پسماند ژنوتوكسيك 42 از 100 برآورد شد، كه نشان دهنده وضعيت ضعيف مديريت اين پسماندها بود.نتيجه گيري: عمده ترين نقطه ضعف در مديريت پسماندهاي بيمارستاني مربوط به مديريت پسماندهاي شيمياييدارويي و ژنوتوكسيك بود، بر اين اساس بهبود كيفيت مديريت پسماندهاي ژنوتوكسيك و شيميايي دارويي بايستي در برنامه ريزي جديد مورد توجه خاص قرار گيرد.