نقش مهارت هاي زندگي بر اختلالات رواني (اضطراب و افسردگي) بيماران ديابتي نوع دوم

The role of life skills on mental disorders (anxiety and depression) in type 2 diabetic patients

مقدمه: بيماري ديابت از شايع ترين اختلالات هستند كه جنبه‌هاي روان‌شناختي در پيدايش و تكوين آن‌ها نقش اساسي دارند. هيجان‌هاي منفي همانند اضطراب و افسردگي در بروز بيماري ديابت شناسايي شده‌اند. يكي از راهكارهاي كاهش هيجان هاي منفي در بيماران، آموزش مهارت‌هاي زندگي است. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي زندگي بر كاهش افسردگي و اضطراب در بيماران مبتلا به ديابت نوع دوم است. روش كار: روش پژوهش نيمه تجربي با گروه آزمايش و گواه و طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون با پيگيري سه ماهه بود. جامعه آماري كليه بيماران ديابتي نوع دوم مراجعه كننده به درمانگاه راوند كاشان بود. نمونه‌اي به حجم 30 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمايش و گواه تقسيم شدند. افراد گروه آزمايش، مداخله‌هاي 10 جلسه‌‌اي را به‌صورت گروهي دريافت و افراد گروه گواه در ليست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از آزمايش، مقياس افسردگي و اضطراب بك (1990) را پاسخ دادند و پس از گذشت سه ماه مجدداً مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج: تجزيه‌ و تحليل داده‌هاي از طريق آزمون تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر انجام شد. نتايج نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي زندگي ميزان افسردگي (0/003=F=10/70، p) و اضطراب (15/62=F 001/0=p) را به‌طور معناداري كاهش داده است و نتايج در مرحله پيگيري نيز پايدار بود. نتيجه گيري: به طور كلي، استفاده از آموزش مهارت‌هاي زندگي منجر به ارتقا آگاهي و تغيير نگرش زندگي افراد و نهايتا كاهش بيماري مي باشد.

Introduction: Diabetes illness is one of the most common disorders in which psychological aspects play an important role in their development. Negative excitements such as anxiety and depression have been identified in diabetes. One of the ways to reduce negative emotions in patients is to teach life skills .The purpose of this study was to investigate the effectiveness of life skills training on decreasing depression and anxiety in patients with type 2 diabetes. Materials and Methods: This quasi-experimental study was a trial and control group and a pretest design, a post-test with a three-month follow-up. The statistical population of all type II diabetic patients was referred to Ravand clinic of Kashan. In this study, patients who had more scores in the scale of depression and anxiety were selected according to entry criteria for a sample size of 30 people and were randomly assigned into two groups of experimental and control groups. The experimental group received 10 sessions of intervention in a group and control subjects were included in the waiting list. Both groups responded to the Beck Depression and Anxiety Scale before and after the experiment and were evaluated again after three months. To analyze the data, repeated measures variance analysis were used. Results: The results showed that life skills training significantly decreased the level of depression (F = 10.70, P = 0.003) and anxiety (F = 15.62, p = 0.001), and also the results observed in the follow up phase were stable. Conclusion: In general, the use of life skills training helps to raise awareness and change the attitudes of people and, ultimately, reduce disease.