شماره ركورد :
1097492
عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته تمرين عصبي عضلاني بر تعادل و پيش‌گيري از بروز آسيب ليگامان صليبي قدامي در پسران نوجوان تكواندوكار
پديد آورندگان :
حاجي‌پور ، سوسن دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت‌ بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك ورزشي , محمدي‌پور ، فريبرز دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت ‌بدني و علوم ورزشي - گروه بيومكانيك ورزشي , نيكويي ، روح‌اله دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده تربيت‌بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي
تعداد صفحه :
7
از صفحه :
271
تا صفحه :
277
كليدواژه :
ليگامان صليبي قدامي , تعادل ايستا , تعادل پويا , مفصل زانو , تمرين عصبي عضلاني
چكيده فارسي :
مقدمه: پارگي رباط صليبي قدامي (Anterior cruciate ligament يا ACL)، شايع‌ترين آسيب ليگاماني زانو مي‌باشد كه علاوه بر داشتن هزينه درمان بالا، موجب از دست دادن مشاركت ورزشي و ايجاد آسيب‌هاي ثانويه مي‌شود. افت تعادل، يكي از مهم‌ترين علل بروز آسيب ACL است و بهبود تعادل مي‌تواند موجب پيش‌گيري از اين آسيب شود. از اين رو، هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير هشت هفته تمرينات عصبي- عضلاني بر تعادل و پيش‌گيري از بروز آسيب ACL در نوجوانان پسر تكواندوكار بود. مواد و روش‌ها: 27 نوجوان تكواندوكار پسر در دو گروه مورد (15 = n) و شاهد (12 = n) قرار گرفتند. گروه تجربي به تمرين عصبي- عضلاني به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و به مدت 45-30 دقيقه پرداختند و مابقي زمان آن تا 90 دقيقه تمرينات رايج تكواندو را انجام دادند. گروه شاهد، فقط تمرينات رايج تكواندو را به مدت 90 دقيقه انجام دادند. تعادل ايستا و پويا با استفاده از دستگاه تعادل‌سنج Biodex قبل و بعد از اعمال شيوه‌نامه تمرين عصبي- عضلاني، اندازه‌گيري شد. مقايسه بين گروهي با استفاده از روش آماري ANCOVA در سطح معني‌داري 0.050 P انجام شد. يافته‌ها: تفاوت معني داري بين دو گروه در شاخص تعادل ايستا (0.001 = P) و پويا (شاخص قدامي خلفي) (0.001 = P)، شاخص داخلي خارجي (0.001 = P) و شاخص كلي (0.001 = P) بعد از اجراي تمرين عصبي- عضلاني وجود داشت. نتيجه‎گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، تمرين عصبي- عضلاني، اثرات مثبتي بر تعادل نوجوانان پسر تكواندوكار دارد و ممكن است از بروز آسيب ACL جلوگيري كند.
عنوان نشريه :
مجله پژوهش در علوم توانبخشي
لينک به اين مدرک :
بازگشت