تأثير استفاده از مداخلات مبتني بر پردازش و يكپارچگي حسي، بر رفتارهاي كليشه‌اي كودكان مبتلا به اختلال اتيسم: بررسي مروري روايي

مقدمه: اختلال اتيسم، از شايع‌ترين اختلالات رشدي در ميان كودكان است كه در سال‌هاي اوليه كودكي به شكل تخريب كيفي در تعامل اجتماعي و الگوهاي تكراري و كليشه‌اي در رفتار و علايق و فعاليت‌ها ظهور مي‌كند. الگوهاي كليشه‌اي و تكراري در رفتار، اختلال در توجه و تمركز، رشد شناختي و همچنين، آسيب‌هايي در عملكرد اجتماعي و مهارت‌هاي ارتباطي را در اين كودكان به دنبال دارد كه در فعاليت‌هاي روزمره از بازي گرفته تا فعاليتهاي تحصيلي كودك، مداخله مي‌كند. اين نشان مي‌دهد كه رفتارهاي كليشه‌اي به هر نحو ممكن بايد كاهش يابد. از طرفي، برخي محققين دليل اين الگوهاي كليشه‌اي در اين كودكان را نوعي نارسايي حسي در برابر محركات حسي در نظر مي‌گيرند. بنابراين، مقاله حاضر با هدف مرور منابع به منظور بررسي تأثير درمان‌هاي مبتني بر پردازش و يكپارچگي حسي بر الگوهاي كليشه‌اي كودكان مبتلا به اتيسم تدوين شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك پژوهش مروري بود. براي يافتن مطالعات مرتبط با هدف پژوهش، جستجو در پايگاه‌هاي انگليسي Ot seeker، Google scholar، Scopus و PubMed با استفاده از كلمات كليدي انگليسي Sensory processing، Sensory integration autism، Stereotypic behavior و پايگاه فارسي Scientific Information Database (SID) با واژگان كليدي فارسي اتيسم، يكپارچگي حسي، پردازش حسي و رفتار كليشه‌اي انجام گرفت و در نهايت 12 مطالعه مرتبط بر اساس معيارهاي ورود انتخاب شد. يافته‌ها: مرور منابع نشان داد كه رويكرد يكپارچگي حسي در بهبودي تعامل و كاهش حركات كليشه‌اي اتيستيك در كودكان مبتلا به اختلال اتيسم، اثرات مثبت داشته است. نتيجه‎گيري: به نظر مي‌رسد كه اين نوع درمان، مي‌تواند در تركيب با مداخله رفتاري، در كاهش رفتارهاي كليشه‌اي كودكان مبتلا به اختلال اتيسم مؤثر باشد.