بررسي سطح آگاهي دستياران و متخصصين كودكان شاغل در بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران در خصوص آنافيلاكسي

مقدمه  آنافيلاكسي وضيعيتي بالقوه تهديدكننده حيات است كه با تشخيص صحيح و درمان مناسب قابل كنترل مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي سطح آگاهي دستياران كودكان در خصوص تشخيص و درمان آنافيلاكسي بود. روش كار اين مطالعه از مهرماه تا اسفندماه سال 1392 در بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. 192 متخصص و رزيدنت تخصص و فوق تخصص كودكان وارد مطالعه شدند. از شركت كنندگان خواسته شد تا پرسشنامه اي شامل 19 سوال را پاسخ دهند. اطلاعات جمع آوري شده توسط نرم افزار SPSS (نسخه 19) مورد آناليز قرار گرفت. سطح معني داري 0/05 pدر نظرگرفته شد. نتايج تقريبا تمامي پاسخ دهندگان آنافيلاكسي را به عنوان وضعيتي تهديدكننده حيات مي شناختند، با اين حال 23/4% به سوالات مربوط به علايم و نشانه هاي آنافيلاكسي پاسخ صحيح نداده بودند. هيچ يك از شركت كنندگان مراحل درماني را به درستي مشخص نكرده بودند، با اين حال 94/7% با تجويز اپي نفرين به عنوان داروي انتخابي موافق بودند (p=0/014). تنها 78/1% به درستي روش انتخابي تجويز اپي نفرين را تجويز داخل عضلاني (0/000) و 71/4% دوز مناسب را مشخص كرده بودند. حدود نيمي از شركت كنندگان در خصوص زمان لازم براي تحت نظر گرفتن در بيمارستان آگاهي داشتند. نتيجه گيري  مطالعه حاضر نشان داد غالبا متخصصين و رزيدنت هاي كودكان از دوز مناسب درماني اپي نفرين، روش تجويز و زمان لازم براي ترخيص بيمار مبتلا به آنافيلاكسي اطلاع درستي ندارند. به نظر مي رسد آموزش هاي تئوري براي ايجاد آمادگي ارايه خدمات باليني در دستياران بيماري هاي كودكان كافي نبوده است.