بررسي سطح سرمي پروتئين فيكولين2 در بيماران مبتلا به انسداد ريوي مزمن

مقدمه  بيماري انسداد مزمن ريوي[1] يكي از بيماري هاي شايع و پيش رونده مي باشد. كه در بروز آن عوامل ميكروبي نقش بسزايي دارند، به طوريكه زمينه ايجاد عفونت در آن50 تا70% مهيا مي باشد. پروتئين فيكولين2[2] با فعال كردن سيستم ايمني ذاتي از طريق سيستم كمپلمان، براي از بين بردن عامل عفونت عمل مي كند. لذا در اين مطالعه رابطه سطح سرمي پروتئين فيكولين2 با طول درمان در بيماران مبتلا به انسداد مزمن ريوي بررسي شده است. روش كار مطالعه حاضر در سال 1394 در بيمارستان امام رضا(ع) شهر اروميه انجام شد كه از48 بيمار مبتلا به انسداد مزمن ريوي و 30 نفر فرد سالم كه آزمايش خون و ادرار آن ها عاري از عفونت بود به عنوان گروه شاهد خون گرفته شد. سطح سرمي پروتئين فيكولين2به روش الايزا مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج طبق بررسي فرضيه هاي تحقيق (ارتباط سطح سرمي با طول درمان و ارتباط پايين بودن سطح سرمي با عود بيماري) و با توجه به تجزيه و تحليل هاي انجام شده توسط آزمون t-test در اين مطالعه، نشان داد كه ارتباط معني داري بين سطح سرمي و طول درمان در اين بيماري وجود داشت. نتيجه گيري با توجه به داده هاي حاصل از اين تحقيق، نتيجه گيري شد كه احتمالا سطح سرمي بالاي پروتئين فيكولين2 باعث كاهش طول درمان بيماريان انسداد مزمن ريوي مي شود كه مي تواند يك انديكاتور مفيدي براي پيش بيني طول درمان باشد.