بررسي تاثير آموزش خودمراقبتي بر كيفيت زندگي و سواد سلامت بيماران مبتلا به پرفشاري خون

مقدمه  فشار خون بالا به علت عوارض و مرگ بالا يك مشكل عمده بهداشتي محسوب مي‎شود كه كيفيت زندگي فرد را تحت تاثير قرار ‎‎مي‎دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش خودمراقبتي بر كيفيت زندگي و سواد سلامت مبتلايان به پرفشاري خون انجام شد. روش كار روش پژوهش تجربي و داراي گروه آزمون و كنترل بوده است. از بين افراد مبتلا به پرفشاري خون مراجعه كننده به مراكز بهداشتي درماني مشهد در سال 1395، 90 نفر انتخاب شدند وبه صورت تصادفي به دو گروه آزمون (45 نفر) و كنترل (45 نفر) تقسيم شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه كيفيت زندگي SF-36 و پرسشنامه سواد سلامت عملكردي بزرگسالان بود. برنامه آموزشي خود مراقبتي در 4 جلسه انجام شد. داده‌هاي به دست آمده با توجه به فرضيه‌ تحقيق توسط تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج ميانگين كيفيت زندگي در مطالعه حاضر كه به دو بعد كلي سلامت رواني و سلامت جسمي تقسيم شده بود قبل از انجام مداخله در بعد روان در گروه مداخله برابر 48.72 و در بعد سلامت جسمي برابر 51.47 بود و بعد از انجام مداخله اين ميانگين به 71.97 در بعد روان و 77.37 در بعد سلامت جسماني رسيد در گروه كنترل نيز ميانگين در بعد روان قبل از مداخله برابر 46.69 بود و در بعد سلامت جسمي نيز برابر 52.56 بود كه بعد از انجام مداخله اين ميزان به 45.03 در بعد روان و به 49.47 در بعد سلامت جسمي رسيد. اين تفاوت از لحاظ آماري در بعد روان و جسمي معنادار نبود. ميانگين سواد سلامت افراد در گروه مداخله، قبل از مداخله برابر 97.46 بود كه بعد از انجام مداخله آموزشي به 130.31 رسيد در گروه كنترل نيز اين ميزان قبل از مداخله برابر 96.64 بود كه بعد از انجام مداخله اين ميزان به 98.46 رسيد و اين تفاوت از لحاظ آماري معنادار نبود. نتيجه گيري اجراي برنامه آموزش خودمراقبتي ‎‎مي‎تواند باعث بهبود كيفيت زندگي و سواد سلامت بيماران مبتلا به پرفشاري خون شود. پيشنهاد مي‎شود با اجراي اين برنامه آموزشي براي بيماران مبتلا به پرفشاري خون توسط مراقبين بهداشتي، گامي موثر در جهت ارتقاء كيفيت زندگي و سواد سلامت اين بيماران برداشته شود.