مقايسه اثرات درماني داروي ليناگليپتين با متفورمين در درمان ديابت نوع 2: مرور سيستماتيك و متاآناليز

زمينه و هدف: ديابت نوع 2 يك اختلال متابوليكي است كه در سراسر جهان شايع است. متاآناليز يك روش آماري است كه در آن نتايج دو يا چند مطالعه مستقل با اهداف مشابه به صورت رياضي تركيب شده اند تا قابليت اطمينان نتايج را افزايش دهند. هدف از اين مطالعه، مقايسه اثربخشي داروي ليناگليپتين و متفورمين در بيماران با ديابت نوع 2 بود. روش كار: براي شناسايي مطالعات مرتبط پايگاه هاي اطلاعاتيPubMed, ISI Web of Science, Embase, Cochran library, Scopus and Ovid از ژانويه 2000 تا آگوست 2016 مورد جستجو قرار گرفتند. تفاوت ميانگين ها با فاصله اطمينان 95% (CIs) براي بررسي اثربخشي محاسبه گرديد و تجزيه و تحليل تلفيقي با نرم افزار Stata (نسخه 12) و RevMan (نسخه 5/3) انجام شد. يافته ها: چهار مطالعه شامل 1260 بيمار مبتلا به ديابت (682 بيمار در گروه دارويي ليناگليپتين و 578 بيمار در گروه دارويي متفورمين) در اين مطالعه قرار گرفتند. در بررسي تفاوت استاندارد شده ميانگين‫ها (0. 7295, % CI = 0. 69 - 0. 75). آزمون هموگلوبين گليكوزيله داروي ليناگليپتين در دوز 0/5 ميلي‫گرم اثربخش‫تر بود. در آزمون قند خون ناشتا تفاوت استاندارد شده ميانگين ها نشان داد داروي ليناگليپتين در دوز 0/5ميلي گرم (MD = 36.79, 95% CI = 35.20 - 38.38) و 5 ميلي گرم (MD = 12.65, 95% CI = 2.68 to 22.63) مؤثرتر بود. نتيجه گيري: اگرچه نتايج نشان داد كه برخي از دوزهاي داروي ليناگليپتين در مقايسه با متفورمين ممكن است درمان مناسبي براي بيماران باشد، با اين حال تعداد مطالعات انجام شده محدود بوده و نياز به انجام تحقيقات بيشتري مي‫باشد