بررسي عوامل پيش بيني كننده وجود و اندازه سنگ حالب در بيماران رنال كوليك بدون يافته قابل ملاحظه سونوگرافيك

زمينه و هدف: در طي ساليان اخير سي تي اسكن بدون كنتراست به عنوان روش استاندارد طلايي براي تشخيص سنگ مجاري ادراري معرفي شده است. هدف از انجام اين مطالعه بررسي امكان پيش بيني اندازه و احتمال دفع سنگ حالب بر اساس ويژگي‫هاي باليني و اطلاعات سونوگرافي مي‫باشد تا بدين وسيله افرادي كه سنگ كوچك حالب قابل دفع دارند شناسايي شده و از انجام سي تي اسكن كه مستلزم هزينه و دريافت اشعه است جلوگيري گردد. روش كار: در اين مطالعه تحليلي مقطعي، از بين مراجعين به اورژانس بيمارستان شهيد مدرس داراي علائم باليني رنال كوليك و سنگ مجاري ادراري، تعداد 50 نفر به روش غيرتصادفي ساده انتخاب گرديدند. اطلاعات اوليه بيماران جمع آوري و از تمامي بيماران سونوگرافي به عمل آمد و در صورت عدم مشاهده سنگ تحت سي تي اسكن شكم و لگن قرار گرفتند. بر اساس نتيجه سي تي اسكن بيماران به دو گروه اصلي سنگ حالب دفع شده يا سنگ زير 5 ميليمتر و سنگ حالب بيشتر يا مساوي 5 ميليمتر تقسيم شدند. در نهايت با آناليز اطلاعات اخذ شده، امكان افتراق بيماراني كه سنگ كوچك قابل دفع دارند يا سنگ خود را دفع كرده اند و كساني كه سنگ بزرگ نيازمند مداخله دارند، بر اساس شرح حال و سونوگرافي بررسي شد. يافته ها: در ميان تمامي متغيرهاي بررسي شده تنها چهار مورد از آنها با وجود و سايز سنگ حالب و احتمال دفع شدن خود به خودآن، ارتباط قابل قبول داشتند. اين متغيرها شامل سابقه قبلي سنگ ادراري (0/05=p)، علائم تحريكي ادراري (0/001=p)، وجود هماچوري ماكروسكوپيك (0/049=p) و شدت هيدرونفروز (0/029=p) مي‫باشند. نتيجه گيري: با توجه به يافته ها، سابقه قبلي سنگ، علائم تحريكي ادراري، وجود هماچوري گروس (خونريزي آشكار) و وجود هيدرونفروز در سونوگرافي، بسيار به نفع سنگهاي حالب بزرگتر از 5 ميليمتر با احتمال دفع كم مي‫باشد و انجام سي‫تي‫اسكن هم جهت تعيين دقيق محل و هم بررسي نيازبه درمان تهاجمي توصيه مي‫شود.