بررسي اثرات عصاره هيدروالكلي زنجبيل بر روي نارسايي كليوي القاء شده با آزاتيوپرين در موش هاي صحرايي ماده بالغ

زمينه و هدف: آزاتيوپرين دارويي با كاربرد وسيع در درمان بيماري‫هاي خودايمني است كه بر عملكرد و ساختار بافتي كليه داراي اثرات منفي مي‫باشد. لذا با توجه به اثرات محافظتي زنجبيل در برابر نفروتوكسين‫هاي مختلف مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر عصاره زنجبيل بر تغييرات كليوي ناشي از مصرف آزاتيوپرين در موش‫هاي صحرايي صورت گرفت. روش كار: در اين مطالعه تجربي از 56 سرموش صحرايي ماده بالغ كه به 7 گروه شامل كنترل، شاهد و 5 دسته تجربي دريافت كننده آزاتيوپرين (mg/kg50)، زنجبيل mg/kg 200، آزاتيوپرين به همراه زنجبيل با دوزهاي mg/kg 200 و 100،50 تقسيم شدند. در اين بررسي زنجبيل به صورت گاواژ و آزاتيوپرين به صورت درون صفاقي و براي مدت 21 روز تجويزشدند. در پايان سطح سرمي اوره، اسيد اوريك و كراتينين اندازه گيري و ساختاربافتي كليه هاي حيوانات بررسي گرديد. نتايج از طريق آزمون‫هاي ANOVA و دانكن در سطح معناداري P≤0/05آناليز شدند. يافته ها: نتايج نشان داد آزاتيوپرين باعث تخريب ساختار بافتي همراه با نكروزه شدن سلولي، تخريب توبولي، كوچك شدن گلومرول‫ها، بزرگ شدن فضاي ادراري، پرخوني و ارتشاح سلول‫هاي آماسي در بافت كليه و همچنين افزايش سطح سرمي اوره و اسيداوريك وكراتينين در سطح P≤0/05مي‫شود، در حالي‫كه مصرف همزمان زنجبيل با آزاتيوپرين باعث كاهش معنادار ميزان سرمي اوره، اسيداوريك وكراتينين و بهبود ساختاربافتي كليه در مقايسه با گروه آزاتيوپرين مي‫گردد. نتيجه گيري: داده‫هاي اين مطالعه نشان دادكه زنجبيل به واسطه خواص آنتي اكسيداني خود توانسته با مهار راديكال‫هاي آزاد توليد شده توسط آزاتيوپرين، بر بافت كليه اثر محافظتي داشته باشد واز شدت آثار تخريبي آزاتيوپرين بر بافت و عملكرد كليه ها بكاهد.