مقايسه اثر توام درماني «فلوتاميد، سيپروترون كامپاند» با «فلوتاميد، داكسي سايكلين» در آكنه شديد خانم‫ها

زمينه و هدف: در سال‫هاي اخير فرضيه بكارگيري انتي اندروژن ها به طور فزاينده اي در درمان آكنه خانمها مطرح شده است. يكي از اين رده داروها فلوتاميد است ولي شواهد قوي از اثر بخشي درمان با فلوتاميد در درمان آكنه خانم ها وجود ندارد. هدف اين مطالعه مقايسه اثر درمان توام فلوتاميد، سيپروترون كامپاند با فلوتاميد، داكسي سايكلين در آكنه نوع شديد خانم‫ها بود. روش كار: در اين مطالعه كارآزمايي باليني،بيماران در دو گروه 30 نفره درماني، توام فلوتاميد، سيپروترون كمپاند با فلوتاميد، داكسي سايكلين شركت داده شدند و براي مدت شش ماه پيگيري شدند. هر دو گروه كليندامايسين موضعي 1% نيز روزانه دو بار دريافت نمودند. از شمارش تعداد ضايعات، تغييرات انديكس شدت و درجه بندي آكنه براي ارزيابي بيماران استفاده گرديد. رضايتمندي بيماران نيز ارزيابي گرديد. يافته ها: ميانگين سني در گروه توام فلوتاميد، داكسي سايكلين 4/67 ±19/4 و در گروه توام فلوتاميد، سيپروترون كامپاند 3/11 ±19/06 بود. اين اختلاف از نظر آماري معني دارنبود. ميانگين انديكس شدت آكنه در شروع مداخله بين دو گروه با سطح معني داري برابر 0/7 تفاوت معني داري نداشت.ميانگين انديكس شدت آكنه در شروع درمان در گروه توام فلوتاميد، داكسي سايكلين ، از 155/4± 306/07 و در انتهاي درمان به 19/5± 19/50 و در توام گروه فلوتاميد، سيپروترون كمپاند، از 151/2± 293/2و در انتهاي درمان به 21/8±10/5 كاهش يافت. اين تفاوت از نظر آماري معني‫دار نبود. نتيجه گيري: هر دو گروه توام درماني، در درمان آكنه نوع شديد موثر بودند و احتمالاً بتواند جايگزيني براي درمان‫هاي رايج آكنه هاي نوع شديد باشد.