جايگاه مؤلفه ‏هاي انتظام‏ بخش در ارتقاي تمدن نوين اسلامي در مقوله پيشگيري از جرم

زمينه و هدف: در عصر حاضر موضوع تمدن نوين اسلامي همواره با مفهوم انتظام اجتماعي گره خورده و بيشتر متفكران تمدن را با مدنيت و شهرنشيني خلط كرده ‏اند. انتظام اجتماعي به معني نبود آشوب نيست، بلكه بخش عمده آن احساس امنيت و نبود آشوب ذهني است. به عقيده هگلي، اگر امنيت صرفاً براي امنيت باشد، ناامني ايجاد مي كند. بنابراين امنيت بايد هدفمند باشد. البته اين موضوع به مؤلفه‏ هاي انتظام‏ بخش و مجرياني كه در انتظام اجتماعي نقش اساسي دارند، باز مي‌گردد. از اين رو به منظور انتظام اجتماعي و پيشگيري از جرم، هر تمدني ضمن تمركز بر مؤلفه ‏هاي انتظام ‏بخش، نيازمند نيروهاي مقتدري است كه انتظام‏ بخشي را در جامعه مديريت كنند. در اين راستا در تمدن ايران اسلامي، ناجا به عنوان نيروي انتظام ‏بخش، ضمن تقيد جنبه معنوي انتظام اجتماعي، با حفظ مشاركت مردمي، صيانت از دين، التزام به قانون، ارتقاي دانش علمي و سلامت كاري و پاي‏بندي به ارزش‏ هاي رفتاري پليس اسلامي، مسئوليت انتظام ‏بخشي و مديريت پيشگيري از جرم در جامعه را عهده ‏دار است. به همين منظور، در پژوهش حاضر به ارزيابي تأثير مؤلفه‏ هاي انتظام ‏بخش در تحقق تمدن نوين اسلامي در مقوله پيشگيري از جرم پرداخته شده است. روش‏ شناسي: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي است و روش انجام آن تلفيقي از مطالعات اسنادي و پيمايشي (ميداني) است. ابزار جمع ‏آوري داده‏ ها، پرسشنامه محقق ‏ساخته است كه براي پاسخ به سؤال‏ ها از آزمون t و ضريب همبستگي پيرسون و براي رتبه ‏بندي مؤلفه ‏ها از ضريب فريدمن استفاده شده است. جامعه آماري 30 نفر از صاحب‏ نظران حوزه انتظام اجتماعي هستند و نمونه ‏گيري آن به صورت تصادفي با استفاده از جدول مورگان و ضريب آلفاي كرونباخ انجام گرفته است. يافته‏ ها: تحليل آماري پژوهش حاضر با سطح معنادار (0/000=sig) كه كوچك ‏تر از سطح آزمون (0/01=a) بوده، فرض صفر (H) را رد كرده و با 0/99 اطمينان تأثير مؤلفه ‏هاي انتظام ‏بخش بر تمدن نوين اسلامي در مقوله پيشگيري از جرم را تأييد كرده است. نتايج: نتايج پژوهش حاضر نشان مي‏ دهد كه بين مؤلفه ‏هاي انتظام ‏بخش با ارتقاي تمدن نوين اسلامي در سطح معنادار 0/01 همبستگي مثبت و رابطه دوسويه معنادار وجود دارد.