فلسفه و نظم عمومي اوصيكم بتقوي الله و نظم امركم...

نسبت و ارتباط فلسفه با نظم و نحوه اين ارتباط از زبان انديشمندان براي انجام يك فراتحليل، هويت اين نوشته را شكل مي‌دهد. ديرينگي، آشتي و اين هماني اين دو معنا و حقيقت، حكايتي است شگفت كه در اين ميانه، بي‌نظمي‌هاي فردي و اجتماعيِ انسان در اين معماري بزرگ، بسيار غريب مي‌نمايد. سخن برجسته اين نوشتار و تحليل اين است كه بي‌نظمي‌هاي فردي و اجتماعيِ انسان چگونه قابل درمان است و طبيب و امير اين قافله درماني كيست و پاسخ به اين سؤال مهم كه در اين وانفساي تغالب جويي، «رشته كار به‌ دست كيست؟» سعي در اين مقاله، تأكيد بر دو مؤلفه توأمان تقوا و نظم به عنوان منشور و رسم الخط است و اينكه مؤلفه تقوا يعني بصيرت براي دريافت حقيقت بر هر متفكر و فيلسوفي قابل اصطياد نيست الّا بر انديشه ورزان خاصي؛ چراكه حقيقت تقوا امري است معنوي كه قائم به دل‌هاست و منظور از قلب، نفوس الهي و مَنِ عالي انساني است و آياتي چون فاتقواالله يا اولي الالباب الذين آمنوا... (طلاق65/ آيه 10) و آيات بسيار گواه بر اين سخن است. به‌هر روي، دنياي امروز، سيطره بر ملت ها را نه از طريق تكنولوژي كه از طريق تغيير انديشه‌ها و فرهنگ‌ها با توسل به علوم انساني تعريف كرده‌است و چون مادرِ همه علوم، فلسفيدن است، از همين روي، در تمام رشته‌هاي مختلف علمي، به منظور تأثير مضاعف در دل‌ها و انديشه‌ها، دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌هاي فلسفه بنيان نهاده و با جمع دو مؤلفه فلسفه علوم در كنار نظم فردي و اجتماعي درصدد سيطره بر اين جهان مادي است.