اثر درمان فراشناختي بر تنظيم هيجان و فرسودگي شغلي در پرستاران شهر تبريز

زمينه و هدف: پژوهش‫ها اثربخشي درمان فراشناختي در تنظيم هيجان و فرسودگي شغلي را مقدم بر درمان هاي مرسوم دانسته اند. بر اين اساس اين مطالعه با هدف تعيين اثربخشي درمان فراشناختي بر تنظيم هيجان و فرسودگي شغلي در پرستاران شهر تبريز انجام شد. روش كار: اين پژوهش، به صورت نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون و با گروه كنترل انجام شد. نمونه ها شامل 30 پرستار شهر تبريز در سال 1397 بودند كه در پرسشنامه هاي تنظيم هيجان گارنفسكي و كرايج و فرسودگي شغلي مازلاخ و جكسون، نمره پايين تري (يك انحراف معيار طبق نقطه برش) كسب كرده بودند كه به صورت تصادفي ساده در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. سپس مداخله مبتني بر درمان فراشناختي طي 10 جلسه 90 دقيقه اي، هر هفته يك جلسه براي گروه آزمايش اجرا شد. پس از اتمام جلسات، مجدداً پرسشنامه هاي فوق در هر دو گروه تكميل و داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات راهبردهاي سازش يافته در مراحل پيش آزمون و پس آزمون در گروه آزمايش به ترتيب 32/73 و 39/60 و ميانگين نمرات راهبردهاي سازش نيافته به ترتيب 37/46 و 27/53 بود. همچنين ميانگين نمرات فرسودگي شغلي در پيش آزمون و پس آزمون به ترتيب 65/33 و 52/23 ديده شد. تحليل داده‫ها نشان‫دهنده تفاوت معني دار آماري بين ميانگين نمره هاي پس آزمون گروه هاي آزمايش و كنترل بود (P 0.01).نتيجه گيري: با توجه به تأثير مثبت درمان فراشناختي در تنظيم هيجان و فرسودگي شغلي، استفاده از اين درمان در برنامه ريزي اقدامات بهداشت رواني براي پرستاران توصيه مي شود.