تاثير آموزش تكنيك‌هاي شناختي رفتاري بر كاهش هراس اجتماعي در دانشجويان پرستاري

زمينه و هدف: ماهيت چندبعدي و پيچيده اختلال هراس اجتماعي، برنامه ريزي و به كارگيري درمان هاي متفاوت را ايجاب مي كند. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش تكنيك هاي شناختي رفتاري بر كاهش هراس اجتماعي در دانشجويان پرستاري انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون و با گروه كنترل بود. جامعه آماري تمامي دانشجويان پرستاري شهر بابل در سال تحصيلي 98-97 بودند. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده، تعداد 54 دانشجو با تشخيص هراس اجتماعي با توجه به نقطه برش پرسشنامه ليبويتز (1987) انتخاب شدند. ﮔﺮوه‫ﻫﺎ در ﺳﻪ ﻣﻘﻄﻊ ﭘﯿﺶ و ﭘﺲ از ﻣﺪاﺧﻠﻪ و ﭘﯿﮕﯿﺮي با استفاده از پرسشنامه هراس اجتماعي ﻣﻮرد بررسي ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﮔﺮوه آزﻣﺎيﺶ ﺑﻪ ﻣﺪت 12 جلسه 60 دقيقه اي ﺗﺤﺖ آموزش ﮔﺮوﻫﯽ روش درﻣﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ رﻓﺘﺎري ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻫﺮاس اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و پس آزمون در هر دو گروه اجرا گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي تحليل كوواريانس تك متغيره و تي وابسته در نرم افزار SPSS18 انجام شد.يافته ها: ﻧﺘﺎيﺞ ﻧﺸﺎن داد كه ميانگين نمرات هراس اجتماعي پيش از آزمون در ﮔﺮوه آزﻣﺎيﺶ، 38/486 بود كه در ﻣﺮحله ﭘﺲآزﻣﻮن به 26/062 و مرحله ﭘﯿﮕﯿﺮي به 25/911 تقليل يافت (P≤0.004).نتيجه گيري: به طور كلي مي توان نتيجه گرفت كه گروه درماني شناختي رفتاري در كاهش هراس اجتماعي دانشجويان تأثير قابل توجهي دارد و اين پژوهش استفاده از گروه درماني شناختي رفتاري را به منظور كاهش هراس اجتماعي دانشجويان پرستاري پيشنهاد مي كند.