اثر بخشي درمان فرا تشخيصي يكپارچه بر تمايز يافتگي خود و دشواري تنظيم هيجان در مراجعان داراي نشانگان اضطرابي

The efficacy of integrated meta-diagnosis therapy on their differentiation and the difficulty of regulating excitement in patients with anxiety syndrome

مقدمه درمان فرا تشخيصي يكپارچه رويكردي ساختارمند و كوتاه مدت است كه براي بهبود مشكلات هيجاني، شناختي و رفتاري طراحي شده است. اين پروتكل درماني تاكيد ويژه‌اش بر روي نحوه تجربه و پاسخ دهي به هيجان‌‌ها ميباشد كه سعي در اصلاح كوششهاي غيرانطباقي هيجان، شناخت و رفتار را دارد. روش كار پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان فراتشخيصي يكپارچه بر تمايزيافتگي خود و دشواري تنظيم هيجان در مراجعان همراه با نشانگان اضطراب ميباشد. روش پژوهش شبه آزمايشي، با طرح پيش آزمون-پس آزمون بود كه به روش نمونه گيري در دسترس با نمونه 24 آزمودني انجام گرديد و پس از انجام مصاحبه ساختاريافته، و اجراي پرسشنامه تمايزيافتگي خود اسكوورن و دشواري در تنظيم هيجان گراس به صورت تصادفي ساده در دو گروه آازمايش و كنترل جايگزين شدند. نتايج نتايج نشان داد پروتكل درمان فراتشخيصي يكپارچه بارلو نه تنها منجر به افزايش سطح تمايزيافتگي خود در افراد گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل مي شود، بلكه اين درمان به طور معناداري منجر به كاهش سطح دشواري تنظيم هيجان افراد گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل مي شود. نتيجه گيري در نتيجه در حاليكه درمان فراتشخيصي ميزان تمايزيافتگي را افزايش ميدهد كه بهبود تنظيم هيجان را هم به دنبال دارد.، بين سطح تمايزيافتگي خود و دشواري تنظيم هيجان هم همبستگي منفي وجود دارد و با افزايش تمايزيافتگي، دشواري تنظيم هيجان كاهش مييابد.

Introduction: integrated meta-diagnosis therapy a structured and short-term approach designed to improve emotional, cognitive, and behavioral problems. This protocol emphasizes how to experience and respond to excitements, which seeks to improve the non-matching efforts of excitement, cognition and behavior Methods: This study aimed to The efficacy of integrated meta-diagnosis therapy on their differentiation and the difficulty of regulating excitement in patients with anxiety syndrome The research method was quasi-experimental, with pre-monogram-post-sampling design. The sampling method was available with a sample of 24 subjects. After a structured interview, and the implementation of the Squaren self-differentiation questionnaire and the difficulty in regulating the excitement of Gross, they were randomly assigned to two experimental and control groups Result: the results showed that Barlow's integrated diagnostic protocol not only increased the level of differentiation in the experimental group compared to the control group, but also significantly reduced the level of difficulty of the excitement of the experimental group compared to the control group Gets Conclusion: As a result, while integrated meta-diagnosis therapy increases the degree of differentiation that leads to improved emotional regulation, there is also a negative correlation between the level of differentiation and the difficulty of adjusting the excitement, and with increasing differentiation, the difficulty of adjusting thrill decreases.