بررسي سلامت دهان و رفتارهاي بهداشتي دهان و دندان جمعيت بالغين عشاير در سال 1395

مقدمه: عشاير گروهي از مردم با سطح اقتصاد پايين و تحصيلات اندك و دسترسي محدود به خدمات بهداشتي درماني هستند. اين مطالعه در نظر داشت سلامت دهان و رفتارهاي بهداشت دهان و دندان اين جمعيت خاص را ارزيابي كند. مواد و روش‏ها: در اين مطالعه ميداني، 200 نفر در سنين 18 تا 60 سال توسط نمونه گيري دو مرحله اي (خوشه اي و سپس آسان) از دهستان عشايري و چشمه لنگان شهرستان فريدون شهر در بهار و تابستان 1395 مورد بررسي قرار گرفتند. معاينات دندانپزشكي به منظور تعيين شاخص‏هاي دندان هاي پرشده و كشيده شده و داراي پوسيدگي (DMFT) و شاخص پرودنتال جامعه CPI(Community Periodontal Index) انجام شد. كد 0 نشان دهنده لثه نرمال، كد 1، وجود خونريزي خودبه خودي با همراه پروب، كد 2، نشان دهنده وجود جرم، كد 3، نشان دهنده وجود پاكت 5-4 ميلي متري بود. رفتارهاي بهداشتي دهان و دندان و هم چنين عادات تغذيه اي از طريق چك ليست ارزيابي شد. داده‏ها پس از جمع آوري در نرم افزار SPSS با ويرايش 22 وارد شد و آناليز آماري داده‏ها به كمك آزمون‏هاي T-test، ANOVA و مجذور كاي انجام شد (0.05=α). يافته‏ ها: 83 نفر (41.5 درصد) مرد و 117 نفر (58.8 درصد) زن شامل 163 نفر (81.5 درصد) از دهستان عشايري و 37 نفر (18.5درصد) از دهستان چشمه لنگان بودند. 29.1 درصد (58 نفر) اصلاً دندان‏ها را تميز نمي‏كردند و تنها 3 درصد (6 نفر) هر روز مسواك مي‏زدند. ميانگين DMFT معادل 5.6±9.6 (280) كه حدود 56 درصد سهم اين شاخص مربوط به كشيدن و 40 درصد پوسيدگي بود. اختلاف معني داري بين زن و مرد وجود نداشت ولي بين گروه‏هاي سني اختلاف معني داري مشاهده شد (0.001 P) . ميزان DMFT در گروه سني 34-18سال معادل 4.3±6.7، گروه سني 51-35 سال معادل 5.1±12.5، گروه سني 6852 سال معادل 5.1±14.3 بود. ميزان DMFT بين گروه سني 51-35 و 68-52 سال معني داري نبود. 2 درصد (4 نفر) كد 0، 29.5 درصد (59 نفر) كد 1، 61.1 درصد (123 نفر) كد 2 و 7 درصد (14 نفر) كد 3 داشتند. نتيجه گيري: ميزان پوسيدگي در عشاير بالا و مراجعات اين افراد به دندانپزشك اغلب به جهت كشيدن دندان است. درصد بالايي از افراد، خونريزي از لثه را گزارش نمودند. از نظر بي دنداني و وضعيت پريودنتال نيز در مقايسه با ميانگين جامعه، وضعيت اين افراد نامطلوب ارزيابي شد.