عنوان مقاله :
مقايسه تأثير مهاركننده هاي بافتي بر فعاليت ضدميكروبي يك شوينده ي جديد حاوي نانوذره ي نقره، هيپوكلريت سديم و كلرهگزيدين
پديد آورندگان :
عدل ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده ي دندان پزشكي - گروه اندودانتيكس , معتمدي فر ، محمد دانشگاه علوم پزشكي شيراز - گروه باكتري شناسي , صبح نمايان ، فرشته دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده ي دندان پزشكي - گروه اندودانتيكس , شاه چراغي ، لادن - - , وثوقي ، مهرداد دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده ي دندان پزشكي، مركز تحقيقات بيماري هاي دهان و دندان - گروه سلامت دهان و دندان پزشكي اجتماعي , غلامي ، احمد دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده داروسازي، مركز تحقيقات داروسازي - گروه بيوتكنولوژي داروسازي
كليدواژه :
شوينده , كلرهگزيدين , مهار كننده بافتي , نانوسيلور , هيپوكلريت سديم
چكيده فارسي :
مقدمه: يك شوينده ي جديد حاوي نانو ذرات نقره (Imbased AgNPs) اثرات ضد ميكروبي قابل قبولي نشان داده است. هدف از اين مطالعه، ارزيابي مهاركنندههاي بافتي مختلف (پودر عاج، ماتريكس عاج،آلبومين سرم گاوي و ليپوپلي ساكاريد باكتريال) بر فعاليت ضدميكروبي هيپوكلريت سديم، كلرهگزيدين و يك شوينده جديد حاوي نانو ذرات نقره (Imbased AgNPs) بود. مواد و روش ها: در سري اول آزمايش ها، µL۹۵۰ از هر يك از شوينده ها با µL۵۰ از سوسپانسيون باكتري انتروكوكوس فكاليس مخلوط گرديدند و زنده ماندن باكتري ها بعد از ۱۰، ۳۰ و ۶۰ ثانيه ارزيابي شد. در سري دوم آزمايش، µL۱۰۰ از سوسپانسيون هر يك از مهاركنندهها با µL۱۰۰ از هر يك از شوينده ها مخلوط و به مدت 1 ساعت انكوبه شدند. سپس µL۱۰۰ از سوسپانسيون ميكروبي به آن ها اضافه گرديد و زنده ماندن باكتري ها بعد از ۱۰ ثانيه، ۱۰ و ۶۰ دقيقه بررسي شد. هر دو سري آزمايش ها سه بار تكرار شدند و تعداد كلوني ها شمارش شده و سپس لگاريتم بر مبناي ۱۰ آنها محاسبه شد. از تست Kruskal-wallis و Dunn براي آناليز آماري استفاده شد. 0.05 P معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: در سري اول آزمايش، در هر سه زمان فعاليت ضد ميكروبي هيپوكلريت سديم و كلرهگزيدين بيش تر از AgNPs و سايلين بود. (0/05˂P) در سري دوم آزمايش هر چهار مهاركننده ي بافتي، فعاليت ضد ميكروبي كلرهگزيدين و هيپوكلريت سديم را كاهش دادند. (0/05˂P) غير از ليپوپلي ساكاريد باكتريال كه بر روي هيپوكلريت سديم اثري نداشت. AgNPs مشابه با گروه كنترل منفي، رشد بالاي باكتري ها را صرف نظر از وجود يا عدم وجود مهاركننده ها نشان داد. نتيجه گيري: مهاركننده هاي بافتي فعاليت ضد ميكروبي هيپوكلريت سديمو كلرهگزيدين را به درجات مختلفي تحت تأثير قرار دادند. AgNPs صرف نظر از حضور يا عدم حضور مهاركننده ها اثر ضد ميكروبي قابل توجهي نشان نداد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي مشهد