شماره ركورد :
1097809
عنوان مقاله :
مقايسه اثر ايبوپروفن، سلكوكسيب و آسيفن (استامينوفن/ ايبوپروفن/ كافئين) بر درد، تورم و كيفيت زندگي بعد از جراحي دندان مولر سوم نهفته منديبل
پديد آورندگان :
كاظميان ، مژگان دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده دندانپزشكي - گروه جراحي دهان، فك و صورت , امين زاده ، نگار دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده دندانپزشكي - گروه اندودانتيكس , جوان رشيد ، عبدالله دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده دندانپزشكي
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
22
تا صفحه :
32
كليدواژه :
ايبوپروفن , سلكوكسيب , آسيفن , درد , تورم , كيفيت زندگي
چكيده فارسي :
مقدمه:درد و تورم از عوارض حاد پس از جراحي دندان مولر سوم نهفته فك پايين است كه به علت آسيب بافتي حين فرآيند جراحي رخ مي دهند و كيفيت زندگي بيمار را تحت تاثير قرار مي دهند. در اين مطالعه ي كارآزمايي باليني دو سويه كور تصادفي، به مقايسه اثر سه داروي ايبوپروفن، سلكوكسيب و آسيفن بر درد، تورم و كيفيت زندگي بيماران بعد از جراحي دندان مولر سوم نهفته منديبل پرداخته شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه 135 بيمار از سه گروه بررسي شدند. هر بيمار 1 ،3 و 7 روز پس از جراحي ملاقات شده و شدت درد پس از جراحي بيمار توسط شاخص VAS (Visual Analog Scale)، ميزان تورم به صورت باليني (از تراگوس تا گوشه ي خارجي دهان در سمت جراحي) اندازه گيري شد و براي ارزيابي كيفيت زندگي از پرسشنامه ي ODIP استفاده شد. آزمون كروسكال واليس براي مقايسه بين گروه ها در سطح معني داري 0.05 انجام شد. يافته ها: اختلاف معني دار بين درد سه گروه در روز اول وجود نداشت (0.258=P). در روز سوم به طور معني داري كمترين درد مربوط به گروه آسيفن بود (0.001 P)، در روز هفتم كمترين درد مربوط به گروه سلكوكسيب بود (0.001 P). ايبوپروفن به طور معني داري بيش از دو داروي ديگر تورم روز نخست پس از جراحي را كاهش داد. هيچ كدام از داروها اختلاف معني داري در كاهش تورم بيماران در روز سوم پس از جراحي ايجاد نكردند. سلكوكسيب و ايبوپروفن هر دو به طور معني داري بيش از آسيفن تورم روز هفتم پس از جراحي را كاهش دادند. هيچ كدام از داروهاي مورد بررسي تفاوت معني داري در ميزان بهبود كيفيت زندگي بيماران پس از جراحي نشان ندادند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين كارآزمايي باليني، سلكوكسيب از تاثير چشمگيري نسبت به آسيفن و ايبوپروفن برخوردار نبوده و با در نظر گرفتن هزينه ي بالاي آن بايستي تجويز آن به بيماران مبتلا به بيماري هاي سيستميك مرتبط محدود شود.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي مشهد
لينک به اين مدرک :
بازگشت