ارزيابي مشكلات پريودنتال دندان مولر دوم فك بالا به دنبال جراحي دندان مولر سوم فك بالا

مقدمه:شايع ترين دندان  هاي نهفته، مولر  هاي سوم فك بالا و پايين مي باشند. مولر  هاي سوم آخرين دندان  هايي هستند كه مي رويند و بنابراين به احتمال زياد فضاي كافي براي رويش ندارند و نهفته باقي مي مانند. مولر سوم نهفته به دليل ايجاد عوارض مشكل ساز گوناگون بايد جراحي و از محيط دهان خارج گردند. از طرفي خارج كردن دندان عقل ممكن است سبب بروز مشكلات پريودنتال براي دندان  هاي مجاور ناحيه ي جراحي، از دست رفتن چسبندگي لثه و بافت  هاي پريودنشيوم و به دنبال آن ايجاد پاكت در ديستال اين دندان  ها و بروز پريودنتيت شود. هدف از انجام اين مطالعه تاثير حذف دندان مولر سوم نهفته بر وضعيت پريودنتال مولر دوم فك بالا بود. مواد و روش  ها: 30 بيمار مراجعه كننده به بخش جراحي دانشكده دندانپزشكي مشهد، با محدوده سني 18 تا 23 سال، كه كانديد جراحي دندان مولر سوم بالا بودند، وارد مطالعه شدند. براي هر بيمار شاخص  هاي عمق پاكت، از دست دادن چسبندگي لثه، شاخص پلاك، شاخص لثه و خونريزي بعد از پروب كردن، در سه ناحيه شامل ميدديستال، ديستو باكال و ديستولينگوال از هر دندان مولر سوم بالا، در دو زمان قبل و ۶ ماه بعد از جراحي، اندازه گيري و ثبت شدند. يافته  ها: در دو زمان قبل و ۶ ماه بعد از عمل، شاخص عمق پاكت (187/0P=) و از دست دادن چسبندگي لثه (532/0P=) افزايش يافته؛ اما اين ميزان افزايش معني دار نبود. اما شاخص پلاك (001/0P lt;)، شاخص لثه (006/0P=) و ميزان خونريزي (008/0P=) هر سه با گذشت زمان به طور معني داري كاهش داشتند. نتيجه گيري: نتيجه ي اين مطالعه نشان داد كه جراحي دندان مولر سوم ماگزيلا، تأثير منفي بر روي بافت  هاي پريودنتال دندان مولر دوم مجاور آن ندارد و انجام اين عمل، سلامت اين دندان را به مخاطره نمي اندازد.