بررسي ارتباط بين توانمنديهاي پردازش حسي كودكان پيش دبستاني با اضطراب و همكاري آنها در مراجعه كنندگان به دانشكده دندانپزشكي مشهد

مقدمه: مشكلات پردازش حسي مي‌تواند روي تكامل اجتماعي، شناختي، حسي حركتي و نيز سطح هيجانات اثر گذاشته و منجر به مشكلات رفتاري در كودكان گردد. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط بين توانايي‌هاي پردازش حسي با اضطراب و همكاري كودكان پيش دبستاني در دندانپزشكي بود. مواد و روشها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، 101 بيمار 4 تا 6 ساله ( 52 دختر و 49 پسر) با روش نمونه گيري آسان انتخاب شدند. جهت ارزيابي مشكلات پردازش حسي كودكان از پرسشنامه‌ي نيمرخ حسي استفاده شد و سطح اضطراب و همكاري آنان در مراحل تزريق و تراش حفره با شاخص‌هايVenham Clinical Anxiety Scale (VCAS) و Venham Clinical Cooperation Scale (VCCS) مورد ارزيابي قرار گرفت. آزمون‌هاي آماري شامل من ويتني ، كروسكال واليس و ضريب  همبستگي اسپيرمن توسط نرم افزار SPSS  انجام شد. يافته‌ها:بين پردازش شنيداري با سطح اضطراب و همكاري نمونه ها در مرحله‌ي تزريق و تراش ارتباط معني دار وجود داشت (P 0.05). يافته‌ها نشان دادند كه سطوح بالاتر پردازش حس دهاني با عدم همكاري در مرحله‌ي تراش رابطه‌ي معني داري داشت (P=0.008). بين پردازش حسي مرتبط با تحمل و استقامت با سطح اضطراب و همكاري نمونه ها در مرحله‌ي تزريق ارتباط معني داري وجود داشت (P 0.05).  نتيجه گيري:ارزيابي توانمنديهاي پردازش حواس دهاني، تحمل و استقامت و شنيداري با استفاده از پرسشنامه‌ي نيمرخ حسي ميتواند در پيش گويي سطح همكاري و اضطراب دندانپزشكي در كودكان كمك كننده باشد.