اثرات ضدباكتريايي و ضدبيوفيلمي نانوذرات اكسيد بيسموت توليد شده توسط باسيلوس سوبتيليس بر روي سويه هاي سودوناس آئروجينوسا جدا شده از عفونت زخم

سابقه و هدف: بيوسنتز نانوذرات با روش‌هاي زيستي توسط ميكروارگانيسم‌ها به دليل سازگاري بالا با محيط زيست و كاهش مصرف انرژي و هزينه‌ها از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. هدف از اين پژوهش تعيين اثر نانوذرات اكسيد بيسموت سنتز شده به روش سبز بر روي باكتري ايجاد كننده عفونت‌هاي بيمارستاني مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش از نمونه هاي زخم بيماران مبتلا به عفونت سوختگي بستري در بيمارستان سوانح سوختگي مطهري 160 نمونه جمع آوري گرديد. سويه‌هاي مقاوم  سودوموناس آئروجينوسا از نظر فنوتيپي و ژنوتيپي شناسايي شدند. سنتز نانوذرات اكسيد بيسموت به كمك سويه باسيلوس سوبتيليس وحشي انجام گرفت. تشكيل نانوذرات اكسيد بيسموت سنتز شده از طريق تكنيك‌هاي طيف سنجي مادون قرمز، پراش اشعه ايكس و ميكروسكوپ الكتروني روبشي مورد تائيد قرار گرفت. در نهايت، اثر ضدباكتريايي نانوذرات بر روي سويه‌هاي جدا شده به روش استاندارد ديسك ديفيوژن مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: نانوذرات سنتز شده با ميانگين اندازه 44 نانومترتوسط باسيلوس سوبتيليس به دست آمدند. تمامي 77 سويه 44% (71 سويه) سودوموناس آئروجينوسا جدا شده بيوفيلم تشكيل دادند. نانوذرات اكسيد بيسموت با غلظت ppm 2000، بر روي 5% سويه‌هاي سودوموناس آئروجينوسا اثر بازدارندگي داشت. نتيجه گيري: با افزايش غلظت نانوذرات اكسيد بيسموت اثر مهاركنندگي آن افزايش يافت. نتايج نشان داد كه بين گروه‌هاي مورد مواجهه با نانوذرات و سيپروفلوكساسين تفاوت معني داري وجود دارد.