مروري بر سيستم هاي برچسب زني تصاوير

امروزه با رشد تكنولوژي هاي ثبت و به اشتراك گذاري تصاوير، تعداد تصاوير ديجيتال افزايش چشمگيري يافته است. مديريت اين حجم از داده هاي تصويري به سامانه اي كارآمد جهت مرور، دسته‎بندي، جستجو و بازيابي نياز دارد. سامانه هاي بازيابي تصاوير در نسل هاي جديد يك عبارت معنايي را معمولاً به صورت يك يا چند كلمه كليدي از كاربر گرفته، به دنبال بازيابي تصاويري با محتويات بصري مرتبط با آن معنا هستند. داشتن مكانيزمي كه بتواند به صورت خودكار محتواي يك تصوير را مانند انسان به صورت متني توصيف كند به كارايي اين سامانه ها كمك زيادي مي نمايد. برچسب زني خودكار تصاوير يك روش تخصصي براي بيان محتواي تصاوير به صورت كلمات كليدي يا برچسب است. سامانه هاي برچسب زني خودكار رابطه بين معناي يك متن و ويژگي هاي سطح پايين يك تصوير را با تكنيك هاي يادگيري ماشين بررسي كرده، به صورت خودكار به تصاوير چندين برچسب نسبت مي دهند تا امكان جستجو و بازيابي مبتني بر محتواي آن ها بهتر فراهم شود. در اين مقاله به بررسي مراحل مختلف پياده سازي يك سامانه برچسب زني خودكار خواهيم پرداخت و كارهاي پيش رو را مرور كرده، مشكلات و چالش هاي موجود براي طراحي اين سامانه ها را خواهيم ديد. همچنين به معرفي چند پايگاه داده مناسب جهت بررسي و آزمودن سامانه هاي برچسب زني خودكارخواهيم پرداخت.