عنوان مقاله :
اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش اضطراب، افسردگي و استرس پس از سانحه زنان آسيبديده از روابط فرا زناشويي همسر
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Acceptance and Commitment-Based Therapy on Reducing Anxiety, Depression, and Post Traumatic Stress in Women Affected by Mate-Marriage
پديد آورندگان :
غلامرضايي، هادي دانشگاه آزاد اسلامي واحد قوچان , چاقوساز، مرضيه دانشگاه آزاد اسلامي واحد قاينات , پورمند، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز , وزيري تبار، هديه دانشگاه آزاد اسلامي واحد كيش , تشويقي، مصطفي دانشگاه علامه طباطبايي
كليدواژه :
درمان مبتني بر پذيرش و تعهد , اضطراب , افسردگي , استرس پس از سانحه , روابط فرا زناشويي
چكيده فارسي :
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش اضطراب، افسردگي و استرس پس از سانحه زنان آسيبديده از روابط فرا زناشويي همسر انجام شد.
روش كار: پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيشآزمون – پسآزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري پژوهش را كليه زوجين آسيبديده از روابط فرا زناشويي كه در ششماهه دوم سال 97 به مركز مشاوره بهزيستي شهر بيرجند مراجعه كردند، تشكيل داد. از اين بين تعداد 30 نفر كه شرايط ورود به پژوهش را داشتند، به شيوه در دسترس انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) منتسب شدند. روش اجراي مداخلهي درمان مبتني بر تعهد و پذيرش به صورت آموزش در 8 جلسه به گروه آزمايش بود و گروه گواه هيچ درماني دريافت نكردند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه استرس پس از سانحه كيان و همكاران (3) و پرسشنامه افسردگي، اضطراب لاويبوند و لاويبوند (21) استفاده شد. تجزيهو تحليل داده ها با كمك تحليل كوواريانس انجام شد.
نتايج: نتايج مطالعه حاضر، افزايش ميانگين نمرات در متغيرهاي اضطراب، افسردگي و استرس پس از سانحه را در گروه آزمايش در مرحله پسآزمون نسبت به گروه مداخله نما نشان داد (0/01> p).
نتيجه گيري: نتايج پژوهش بيانگر آن است كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش اضطراب، افسردگي و استرس پس از سانحه زنان آسيبديده از روابط فرا زناشويي همسر مؤثر است.
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on reducing anxiety, depression and post-traumatic stress disorder in women affected by spousal extramarital relationships.
Methods: This is a quasi-experimental study with a pretest-posttest design with control group. The statistical population of the study consisted of all couples affected by extramarital affairs who referred to Birjand Welfare Counseling Center in the second half of 1997. Of these, 30 subjects who met the inclusion criteria were selected through available sampling and randomly assigned to either experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. Intervention method was based on commitment and acceptance therapy with 8 sessions of training to the experimental group and the control group received no treatment. Data were collected using the Kian et al. Traumatic Stress Questionnaire (3) and the Lovebond and Lovebond Depression Anxiety Inventory (21). Data analysis was performed using covariance analysis.
Results: The results of the present study showed an increase in the mean scores of the variables of anxiety, depression and post-traumatic stress in the experimental group at post-test compared to the intervention group (P <0.01).
Conclusion: The results of this study indicate that acceptance and commitment therapy is effective in reducing anxiety, depression and post-traumatic stress disorder in women affected by spouse trans marital relations.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد