اجراي مدل استدلالي تولمين در حقوق‏

اگر منطق صوري و رياضي حقوق بر آن است كه براي يك استدلال معتبر حقوقي بايد شكل آن معتبر باشد و آنگاه مهم نيست كه چه ماده‌اي در آن ريخته ‌شود، منطق خطابيِ حقوق ماده را بر شكل آن ترجيح مي‌دهد. در مدل استدلال خطابي تولمين، اولاً مقبوليت مادۀ هر استدلال وابسته به داوري است كه مخاطبان همان حوزه از مقبوليت آن دارند، و ثانياً صورت استدلال نه همچون منطق صوري ارسطويي دستوري، بلكه توصيفي و برگرفته از شيوۀ استدلالي مرسومي است كه مردم در توجيهات روزمرۀ خود به‌كار مي‌برند. در اين شيوۀ استدلالي در آغاز ادعا و اتهامي وجود دارد كه بايد براي آن استدلال ‌شود، نه آنكه مقدماتي وجود داشته باشد كه ما را در پايان به نتيجه برساند. براي استدلال براي اين ادعا داده‌هايي به‌كار مي‌روند كه به‌منزلۀ امر موضوعي دعوا هستند و سپس توجيهاتي كه امر حكمي آن محسوب مي‌شوند. همچنين ادعاها به شكلي احتمالي از دل داده‌ها و توصيفات استخراج مي‌شوند نه به شكلي ضروري.