ارزيابي هويت مكاني محله‌هاي شهري، مطالعه موردي: محله سنگلج، منطقه 12 شهر تهران

محله‌هاي كلان‌شهر تهران از اساسي‌ترين عناصر اجتماعي – كالبدي بوده و به‌‌عنوان حلقه ارتباطي ميان شهروندان محسوب مي‌شوند. يكي از مسئله‌هاي مهم محله‌هاي شهري هويت مكاني آن‌ها مي باشد. بي‌توجهي به اين امر باعث مي‌شود، شهروندان يك محله احساس تعلق به محل زندگي خود نداشته باشند و در نتيجه محله‌اي ناپايدار شكل مي گيرد. هدف از مطالعه حاضر ارزيابي و تحليل هويت مكاني محله‌ سنگلج واقع در منطقه 12 تهران، به عنوان يكي از محله‌هاي قديمي شهر تهران مي باشد. تحقيق حاضر از نظر روش، توصيفي تحليلي است كه به روش پيمايش و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق شامل تمام ساكنان بالاي 18 سال محله سنگلج مي‌باشد كه حجم نمونه آن با استفاده از فرمول كوكران، 115 نفر تعيين و جهت انتخاب نمونه از روش نمونه‌گيري غير احتمالي استفاده گرديد. نتايج به دست آمده از تحقيق نشان مي دهد كه بين شاخص‌هاي تعلق مكاني، اجتماع‌پذيري، آسايش و دسترسي به خدمات، همبستگي مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين بين سن و هويت مكاني نيز رابطه معنادار به دست آمد. بعلاوه بين هويت مكاني و مدت سكونت تفاوت معنادار  مشاهده شد و شهرونداني كه مدت سكونت بيش‌تري داشتند، هويت مكاني محله سنگلج را مطلوب‌تر ارزيابي كرده‌اند. به ‌طور كلي از نظر ساكنين محله مورد مطالعه، هويت مكاني ساكنان محله در سطح مطلوب قرار ندارد.