بررسي تاثير آموزش مهارت هاي ارتباطي بر وضعيت خشونت عليه پرستاران شاغل در بخش اورژانس بيمارستان هاي وابسته به سازمان تامين اجتماعي استان اصفهان سال 1395

The Effect of Communication Skills training on Violence against Nurses in the Hospitals affiliated to the Social Security Organization in Isfahan Province

مقدمه خشونت محل كار يكي از مشكلات شايع پرستاران مي باشد كه باعث فرسودگي شغلي، تمايل به ترك خدمت، كاهش بهره وري، افزايش غيبت از كار و بروز اختلالات رواني مي شود. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير آموزش مهارت هاي ارتباطي بر وضعيت خشونت عليه پرستاران شاغل در بخش اورژانس بيمارستان هاي وابسته به سازمان تامين اجتماعي استان اصفهان سال 1395 انجام شد. روش كار اين مطالعه نيمه تجربي با استفاده از طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل و 44 پرستار شاغل در بخش اورژانس بيمارستان هاي فاطمه الزهراء نجف آباد و دكتر شريعتي اصفهان اجرا شد. نمونه ها به صورت تصادفي در دو گروه آزمون (22 نفر) و گروه كنترل (22 نفر) قرار گرفتند. آموزش مهارت هاي ارتباطي در قالب يك كارگاه 8 ساعته براي گروه آزمون اجرا شد. داده ها با استفاده از اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه خشونت محل كار در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون جمع آوري و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 با روش تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شد. يافته ها پرستاران مورد مطالعه از نظر سن، جنس، سابقه كار، وضعيت تاهل با هم تفاوت آماري معني داري نداشتند. بر اساس نتايج آزمون كواريانس دو گروه قبل از اجراي برنامه آموزش مهارت هاي ارتباطي از نظر ميانگين نمره خشونت با هم اختلاف معني داري نداشتند اما بعد از اجراي برنامه آموزش مهارت هاي ارتباطي در گروه آزمون نسبت به گروه كنترل همه ابعاد خشونت (كلامي، فيزيكي، نژادي و جنسي) به نسبت قابل توجهي كاهش يافت كه اين اختلاف از نظر آماري معني دار بود. نتيجه گيري از انجا كه يافته ها حاكي از بالا بودن خشونت در بخش هاي اورژانس بوده و عوامل متعددي در ايجاد خشونت نقش دارد توجه به عوامل زمينه ساز خشونت و برگزاري كلاس ها و كارگاه هاي آموزشي در مراكز درماني مي تواند گام موثري در جهت كاهش خشونت هاي بيمارستاني بر عليه پرسنل پرستاري باشد.

Introduction: Workplace violence is common problems in nurses that causes burnout, tend to leave, and reduced productivity, increased absenteeism and mental disorders. The aim of this study was to evaluate the effect of communication skills on the violence workplace of nurses working in the emergency department in a hospital of Najaf Abad in 1395. Methods: This quasi-experimental study using pretest-posttest control group was conducted on 44 nurses working in the emergency department of a hospital of Al-Najaf Abad. The samples were randomly divided into two groups (n = 22) and control (n = 22). Intervention in the form of an 8-hour workshop was conducted for the intervention group. Data gathered with demographic form and International Workplace Violence Questionnaire in pre-test and post-test; and analyzed by ANCOVA using PASW. The significant level for all the tests was 0.05. Results: Nurses examined had no significant difference in age, sex, work experience, marital status. Based on the results of the covariance test, the two groups did not show a significant difference in the mean score of violence before the implementation of the communication skills training, but after implementing the communicative skills training program in the experimental group, all the dimensions of violence (verbal, physical, Racial and sexual) were significantly reduced, which was statistically significant. Conclusions: Considering the findings of high violence in emergency departments and the role of different factors in violence, so attention to the causes of violence and the holding of classes and workshops in the health center can be an effective step to reduce hospital violence against nursing staff.