ارتباط شيوه مديريت كلاس درس با اشتياق به مطالعه و موفقيت تحصيلي

The Relationship between Classroom Management Style with Engagement and Academic Achievement

مقدمه اشتياق به مطالعه و موفقيت تحصيلي از انتظارات مدرسين و دانشجويان از فرايند تدريس- يادگيري است كه مي تواند تحت تاثير عوامل مختلفي از جمله ويژگي هاي مدرس و شيوه مديريت او در كلاس درس قرار گيرد. تعيين اينكه كدام شيوه مديريت كلاس درس مدرس با اشتياق به مطالعه و موفقيت تحصيلي دانشجويان ارتباط بيشتري دارد مي تواند مدرس را در انتخاب شيوه مديريت بهتر كلاس ياري نمايد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط شيوه مديريت كلاس با اشتياق به مطالعه و موفقيت تحصيلي در دانشجويان پرستاري انجام شد. روش كار مطالعه حاضر توصيفي-تحليلي و مقطعي است كه در سال 1394 در دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد. جامعه پژوهش شامل 23 مدرس و 117 دانشجوي پرستاري بودند كه به روش تمام شماري انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه تعديل شده PCMSA، پرسشنامه UWES-S، و فرم جمع آوري اطلاعات دموگرافيك بود، براي موفقيت تحصيلي دانشجويان، معدل دروس اختصاصي محاسبه شد. پس از ترجمه و بازترجمه هر دو ابزار روايي صوري آنها توسط 4 تن از اساتيد پرستاري باتجربه در امر آموزش تاييد شد. جهت محاسبه پايايي پرسشنامه شيوه هاي مديريت كلاس درس در شرايط دو مشاهده گر همزمان از فرمول محاسباتي كاپا استفاده شد كه حداقل 0.92 برآورد گرديد. پايايي پرسشنامه اشتياق به يادگيري با محاسبه ضريب الفاي كرونباخ 0.87 بدست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 آناليز شد و با استفاده از آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (ANOVA و Gabriel) ضريب همبستگي اسپيرمن و كاي اسكوئر) مورد تحليل قرارگرفت. يافته ها بيشتر مدرسين با65.2% شيوه غيرمداخله اي، 13% از شيوه مداخله اي و21.7% شيوه تعاملي را در مديريت كلاس درس بكار مي گرفتند. ارتباط بين شيوه مديريت كلاس درس و اشتياق به يادگيري در دانشجويان معني داري نبود (0.331 = P) ولي بين شيوه مديريت كلاس درس و موفقيت تحصيلي دانشجويان ارتباط معني داري وجود داشت (0.001>P). همچنين بين اشتياق به يادگيري و موفقيت تحصيلي در شيوه تعاملي مديريت كلاس درس رابطه معني دار اما ضعيفي وجود داشت (r = 0.33, P < 0.001). نتيجه گيري براساس يافته ها با توجه به اينكه شيوه مديريت تعاملي ارتباط معني داري قوي با موفقيت تحصيلي دانشجويان و ارتباط معني دار اما ضعيفي با اشتياق به مطالعه دارد، از اين رو پيشنهاد مي شود به عنوان شيوه انتخابي با احتياط (به علت كم بودن حجم نمونه) مورد استفاده قرار گيرد

Introduction: The engagement of learning and academic achievement is the expectation of instructors and students of the teaching-learning process, which can be influenced by various factors, such as the characteristics of the teacher and his management style in the classroom. Determining which classroom management styles are more relevant to students' engagement and academic achievement can help the instructor in choosing a better classroom management approach. The aim of this study was to determine the relationship between classroom management style and engagement to learning and academic achievement in nursing students. Methods: This descriptive-analytical and cross-sectional study was conducted in 1394 at Nursing and Midwifery School of Tehran University of Medical Sciences. The sample consisted of 23 teachers and 177 students who selected by counting all method. Data collection tools included modified PCMSA and UWES-S questionnaires and demographic data forms. After translating and redefining, both of their factual validity tools were confirmed by 4 experienced teaching nurses. In order to calculate the reliability of the classroom management practices questionnaire, the Kappa computational formula was used simultaneously for two observers, which was at least 0.92. The reliability of the desire to learning questionnaire by calculating the Cronbach's alpha coefficient was 0.87. The data was analyzed using spss16 software and analyzed by descriptive statistics (frequency, mean and standard deviation) and inferential statistics (ANOVA and Gabriel, Spearman and Chi-square correlation coefficient). Results: Most teachers use 65.2% non-interactive, 13% intermediate and 21.7% interactive in classroom management. There was no significant relationship between classroom management practices and students engagement to learning (P = 0.331), but there was a significant relationship between classroom management practices and students' academic achievement (P < 0.001). There was also a significant, but weak, relationship between the engagement to learning and academic achievement in the interactive classroom management (r = 0.33, P < 0.001). Conclusions: According to the results, considering that the interactive management method has a significant relationship with the academic success of the students and has a meaningful but weak relationship with enthusiasm for studying, it is therefore proposed to use as a selective method with caution (due to the low volume Sample) to be used.