شماره ركورد :
1098004
عنوان مقاله :
بررسي مقايسه اي شاخص هاي زماني اورژانس هوايي و زميني با استاندارد هاي بين المللي در مصدومان ترومايي ناشي از تصادف در استان قم در سال 1395
عنوان به زبان ديگر :
The Comparison of Indicators of Air and Ground Emergency with International Standards in Trauma Resulting from Accidents Patients in Qom in 2016
پديد آورندگان :
اقبالي، اكبر دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده پرستاري و مامايي قم، قم، ايران , مومنيان، سميه دانشگاه علوم پزشكي قم، قم، ايران , عباسي، محمد دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي، قم، ايران , پاشايي، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي قم، قم، ايران
تعداد صفحه :
5
از صفحه :
19
تا صفحه :
23
كليدواژه :
انتقال مصدوم , شاخص هاي زماني , استانداردهاي بين المللي , اورژانس هوايي و زميني
چكيده فارسي :
مقدمه سيستم اورژانس پيش بيمارستاني نقش بسيار مهمي در انتقال مصدومان به مراكز درماني دارد. يكي از عوامل موثر در كاهش مرگ و مير مصدومان، حضور به موقع تيم درمان و انتقال سريع آنان مي باشد. هدف اين مطالعه، بررسي مقايسه اي شاخص هاي زماني اورژانس هوايي و زميني جاده اي با استاندارد هاي بين المللي در مصدومان ترومايي ناشي از تصادف در استان قم در سال 1395 مي باشد. روش كار پژوهش حاضر از نوع توصيفي- تحليلي مي باشد. در اين تحقيق از مجموع 8500 ماموريت ترومايي تصادفي ثبت شده در سال 95 در اورژانس، 4715 مصدوم منتقل شده با اورژانس هوايي و زميني جاده اي به صورت سرشماري انتخاب شدند. داده ها با استفاده از چك ليست فواصل زماني اعزام مصدومان ترومايي ناشي از تصادف جمع آوري شد. داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 18 شده و از آزمون آماري تي تك متغيره براي تجزيه وتحليل استفاده شد. يافته ها ميانگين مدت زمان رسيدن به محل حادثه در اورژانس زميني جاده اي و هوايي به ترتيب 7/21±11/45 و 65/7± 21/53دقيقه به دست آمد. ميانگين مدت زمان رسيدن به محل حادثه در اورژانس زميني جاده اي به طور معني داري كمتر از زمان استاندارد]14 دقيقه] بود]0/05>P]. ولي اين مدت زمان در اورژانس هوايي به طور معني داري بيشتر از زمان استاندارد]17 دقيقه] بود]05/0P]. با توجه به نبود استاندارد جهاني براي متغير زمان صحنه براي اورژانس زميني جاده اي سطح معناداري گزارش نگرديد. ميانگين مدت زمان انتقال در اورژانس زميني جاده اي و هوايي به ترتيب 10/58±17/68و 17/28±23/34دقيقه به دست آمد. ميانگين زمان انتقال در اورژانس هوايي به طور معني داري بيشتر از مقدار استاندارد]9 دقيقه] بود]0/05>p]. با توجه به نبود استاندارد جهاني براي مدت زمان انتقال براي اورژانس زميني جاده اي سطح معناداري گزارش نگرديد. نتيجه گيري مدت زمان رسيدن به محل حادثه در اورژانس زميني جاده اي و مدت زمان توقف اورژانس هوايي كمتر از زمان استاندارد جهاني بود، ولي مدت زمان رسيدن به محل حادثه و مدت زمان انتقال در اورژانس هوايي بيشتر از زمان استاندارد بود.
چكيده لاتين :
Introduction: The pre-hospital emergency care system plays a very important role in the transmission of injuries to medical centers. One of the effective factors in reducing mortality is the timely presence of the treatment team and their rapid transfer. Today, these casualties are transported both aerial and terrestrial. The purpose of this study was the comparison of time indicators of air and land emergency with international standards in the injured trauma resulting from accident in Qom province in 1395. Methods: This research is descriptive-analytic. In this study, a total of 8,500 randomized traumatic missions registered in year 95 in the emergency department, 4715 injured persons were selected by census air and ground emergency. The data were collected using a checklist including demographic characteristics of injuries and dispatch distances. One-variable T-test and SPSS software version 18 were used to analyze the data. Results: The mean time of arrival to the accident site in the road and air emergency was 11.45 ± 7.21 and 21.53 ± 7.65 minutes, respectively. The average time to arrive at the accident site in the road emergency was significantly lower than the standard time [14 minutes] (P < 0.05). But this duration in the air emergency was significantly higher than standard time [17 minutes] (P < 0.05). The average stopping time at the scene in the road and air emergency was 28.02 ± 13.88 and 12.68 ± 6.8 minutes, respectively. The mean stop time at the scene in the air emergency was significantly lower than the standard value [20 minutes] (P < 0.05). Due to the lack of a universal standard for time scene variable for road emergency, no significant level was reported. The mean transfer time in road and air emergency was 17.68 ± 10.58 and 23.43 ± 17.28 minutes, respectively. The mean transfer time in the air emergency was significantly higher than standard [9 minutes] (P < 0.05). Due to the lack of a universal standard for transmission time for road emergencies, no significant level was reported. Conclusions: The time to arrive at the accident site in the road emergency and the emergency stop time was less than the standard time standard, but the time to arrive at the accident site and the duration of the transfer in the emergency room was more than standard time.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
پژوهش پرستاري
فايل PDF :
7687037
لينک به اين مدرک :
بازگشت