نقش واسطه اي ويژگي هاي شخصيتي وابسته به جنس در رابطه بين سبك هاي هويت و دلبستگي با تمايزيافتگي خود در دانشجويان پرستاري

Mediating Role of Gender-Related Personality Traits in the Relationship between Identity Styles, Attachment with Self-Differentiation in Nurse Students

مقدمه تمايز يافتگي كه مهمترين مفهوم نظريه ي سيستم هاي خانواده است و ميزان توانايي فرد در تفكيك فرايندهاي عقلي و احساسي خويش از ديگران را نشان مي دهد. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه اي ويژگي هاي شخصيتي وابسته به جنس در رابطه بين سبك هاي هويت و دلبستگي با تمايزيافتگي خود بود. روش كار روش پژوهش همبستگي از نوع معادلات ساختاري بود و جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانشجويان دانشكده پرستاري علوم پزشكي تهران سال تحصيلي 97-96 بود. با توجه به تعداد متغيرهاي مشاهده شده در پژوهش تعداد 300 دانشجو به روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي خود تمايز يافتگي DSI-R، پرسشنامه سبك هويت برزونسكي، پرسشنامه ويژگي هاي شخصي اسپنس وسبك هاي دلبستگي بزرگسالان بود. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از روش معادلات رگرسيوني تحليل گرديده شد. يافته ها يافته هاي پژوهش نشان داد بين ويژگي هاي شخصيتي وابسته به جنس، سبك هاي هويت و دلبستگي با تمايزيافتگي خود رابطه معني داري وجود داشت(P≤0.001) همچنين ويژگي هاي شخصيتي وابسته به جنس(β=-0.20, P≤0.001), سبك هاي هويت (β=-0.31, P≤0.001), و دلبستگي(β=-0.20, P≤0.001)، بر تمايزيافتگي خود اثر دارند و ويژگي هاي شخصيتي وابسته به جنس در رابطه بين سبك هاي هويت و دلبستگي با تمايزيافتگي خود ميانجي گر مناسبي است، به طور كلي مدل پژوهش تاييد گرديده شد. نتيجه گيري بر اساس نتايج مي توان بيان نمود كه جهت كاهش تمايزيافتگي خود به عنوان يك عامل روان شناختي منفي توجه به سبك هاي هويت و دلبستگي به عنوان يك عامل بين فرديدر زمينه ابعاد شخصيتي دانشجويان پرستاري ضروري است.

Introduction: Self-differentiation is the most important concept of the theory of family systems and shows the level of ability of a person to distinguish his intellectual and emotional processes from others. The purpose of the present study was to investigate the mediating role of gender-related personality traits in the relationship between identity styles, attachment with self-differentiation in nursing students. Methods: The research method was structural equation and the statistical population of the study consisted of all students of the Faculty of Nursing, Tehran University of Medical Sciences during the academic year of 2018. Regarding the number of variables observed in the study, 300 students were selected by available sampling method. The research instruments were self-differentiation questionnaire DSI-R, Berzensky identity style questionnaire, Spence personality traits questionnaire, and adult attachment styles. The collected data were analyzed using regression equation method. Results: The findings of the study showed that there was a significant relationship between gender-related personality traits, identity styles and attachment styles with self-differentiation (P≤0.001), as well as gender-related personality (β=-0.20, P≤0.001), identity (β=-0.31, P≤0.001), and attachment (β=-0.20, P≤0.001) had effect on self-differentiation. Gender-related personality traits is the mediator in the relationship between identity styles, attachment with self-differentiation, so the research model has been confirmed. Conclusions: Based on the results, it can be argued that in order to reduce self-differentiation as a negative psychological factor, attention to the identity styles and attachment as an interpersonal factor is essential in the field of personality dimensions of nursing students.