عنوان مقاله :
بررسي تأثير آموزش توانمند سازي خود مديريتي بر ارتقا رفتارهاي سلامت روان در زنان سالمند
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Self-Management Education on Promoting Mental Health Behaviors in Older Women of West Tehran
پديد آورندگان :
نجاتي، ثريا دانشگاه شاهد - دانشكده پرستاري و مامايي، تهران، ايران , هروي كريموي، مجيده دانشگاه شاهد - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات مراقبت هاي سالمندي، تهران، ايران , رژه، ناهيد دانشگاه شاهد - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات مراقبت هاي سالمندي، تهران، ايران , شريفنيا، حميد دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پرستاري مامايي آمل، ساري، ايران
كليدواژه :
خود مديريتي , رفتارهاي سلامت روان , سالمندي
چكيده فارسي :
مقدمه
برنامه خودمديريتي كه يكي از روش هاي توانبخشي است، كه بر تمام فعاليت هاي مراقبتي تاكيد دارد و مددجو نقش اصلي و محوري دارد، هدف آن دستيابي به حداكثر استقلال، خود تصميم گيري و بهبود سلامت فرد مبتني بر توانايي ها و شيوه زندگي فرد و افزايش كيفيت زندگي است لذا هدف اين مطالعه، تعيين تاثير آموزش توانمند سازي خود مديريتي بر ارتقا رفتارهاي سلامت روان در زنان سالمند مي باشد.
روش كار
اين پژوهش يك مطالعه نيمه تجربي، از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل و تصادفي شده مي باشد كه در آن 76 زن سالمند مراجعه كننده به سراهاي تصادفي سازي شده محله منطقه دوغرب تهران، در دو گروه مداخله (39 زن سالمند) و كنترل (37 زن سالمند) وارد مطالعه شدند. ابتدا بعد از امضاي رضايت نامه،. پرسشنامه دموگرافيك و مقياس كوتاه شده رفتارهاي بهداشتي (SRAHPS) توسط دو گروه مورد مالعه تكميل گرديد. سپس گروه مداخله در برنامه خودمديريتي، هشت جلسه آموزشي دو ساعته شركت نمودند. پس از اتمام مداخله، پيگيري تلفني به مدت دوازده هفته انجام گرديد. اين مطالعه در سه مقطع زماني مورد بررسي (قبل از مداخله، يك ماه و سه ماه بعد از مداخله) قرار گرفت كه يك و سه ماه بعد از اتمام مداخله، پرسشنامه مقياس كوتاه شده رفتارهاي بهداشتي، مجددا توسط دو گروه تكميل گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي آماري كاي دو، دقيق فيشر، تي مستقل با استفاده ازنرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.
يافته ها
نتايج مربوط به مشخصات فردي نشان مي دهد دو گروه (مداخله و كنترل) مورد مطالعه از نظر اين ويژگي ها قبل از مداخله تفاوت آماري معني داري نداشته و به عبارتي دو گروه از اين نظر قبل از مداخله با هم همگن بودند همچنين از نظر هدف پژوهش (رفتارهاي سلامت روان) دو گروه قبل از مداخله تفاوت آماري معني داري نداشته (0/81 = P-value) و به عبارتي دو گروه از اين نظر قبل از مداخله با هم همگن بودند، ولي يك ماه و سه ماه بعد از مداخله از نظر هدف مطالعه معني دار شد (0/001 = P-value).
نتيجه گيري
با توجه به يافته هاي پژوهش، برنامه خود مديريتي بر ارتقا رفتارهاي سلامت روان در زنان سالمند موثر بوده است و هدف اصلي مورد تائيد مي باشد لذا پيشنهاد مي شود آموزش به سالمندان توسط پرستاران در خانه هاي سلامت در نظر گرفته شود.
چكيده لاتين :
Abstract
Introduction: Self-management program, which is one of the methods of rehabilitation, emphasizes all care activities and the client has a central role. Its goal is to achieve maximum independence, self-decision and health improvement based on the person's abilities and lifestyle and the improvement of quality of life. The purpose of this study was to determine the effect of self-management education on mental health promotion in old age women.
Methods: This research is a quasi-experimental, pre-test and post-test study with control and randomized control group. In this study, 76 elderly women referred to neighborhoods west of Tehran. They were randomly divided into intervention and control groups. The instrument of the study was demographic questionnaire and short-lived health behaviors scale (SRAHPS). It was studied in three periods of time (before intervention, one month and three months after the intervention). SPSS software version 16 was used for data analysis of demographic characteristics and purpose of the study. For data analysis of the demographic characteristics and the objective of the study were t-test, Chi-square and Fisher's exact test.
Results: The results of the research on the demographic characteristics of the studied groups showed that there were no significant differences between the two groups (intervention and control) in terms of individual characteristics, before the intervention, there was no significant difference between the two groups. There was no significant difference in the mental health of the two groups before the intervention (P-value = 0.81). In other words, the two groups were homogeneous before the intervention, but one month and three months after the intervention for health mental was significant (P-value = 0.001).
Conclusions: According to the findings of the study, self-management program has been effective in promoting mental health behaviors in elderly women and the main goal is confirmed, therefore, it is suggested that nursing education to elders should be considered by nurses in health care centers.
عنوان نشريه :
پژوهش پرستاري